piśmie. Jednak brak formy pisemnej nie powoduje nieważności czynności prawnej. Ustne rozwiązanie bądź wypowiedzenie powoduje ustanie stosunku pracy z zastrzeżeniem takim, że może być przesłanką negatywną postępowań procesowych. W prawie pracy brak jest instytucji bezwzględnej nieważności czynności prawnej, która jest wadliwa.
W oświadczeniu pracodawcy winno wskazywać przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie lub rozwiązanie. Jedynie umowy terminowe nie wymagają uzasadnienia. Pracownik natomiast nie ma obowiązku uzasadniać swoich czynności prawnych. Pracownik określa tylko swoja wolę. Pracodawca uzasadnia wypowiedzenie/rozwiązania w formie uzasadnienia materialnego lub uzasadnienia formalnego (art. 30 § 4). Materialny wymiar wiąże się z oceną przyczyny wypowiedzenia na rozstrzygnięcie o ewentualnej niemożności pozostawania w stosunkach pracy. Sąd Najwyższy uznał, iż samo podanie podstawy prawnej podjętej przez pracodawcę czynności lub zachowania pracownika nie jest wystarczające. Przyczyna może mieć charakter opisowy. Powinna być rzeczywista, konkretna, a pracownik powinien o niej wiedzieć. Brak podanej przyczyny wypowiedzenia, podanie jej w sposób niezrozumiały, mało konkretny stanowi naruszenie prawa. Konkretność polega na tym. że pracownik nie ma wątpliwości co do przyczyny wypowiedzenia. Przyczyna będzie uznana za konkretną wtedy kiedy w piśmie wypowiadającym będzie podana hasłowo, ale w dodatkowym piśmie ona będzie dokładnie opisana.
Wypowiedzenie umowy o pracę to typowy sposób wypowiadania umów np. jeśli pracownik często choruje - nieprzydatny do wykonywania pracy.
To czy dana przyczyna została podana dostatecznie konkretnie jest elementem stanu faktycznego i podlega ustaleniu przez sąd w toku postępowania procesowego, dowodowego.
Oświadczenie o rozwiązaniu bądź wypowiedzeniu umowy o pracę powinno pochodzić od osoby uprawnionej, jednak Sąd najwyższy uznał w orzeczeniu, ze wypowiedzenie umowy o pracę również powoduje jej rozwiązanie także wtedy kiedy to oświadczenie złożył niewłaściwy organ osoby prawnej, zwłaszcza jeżeli pracodawca podejmie później czynności potwierdzające ustanie stosunku pracy.
Przyczyna powinna mieć charakter uprzedni, czyli musi zajść przez wypowiedzeniem.
Przyczyn może być wiele.
Dyskryminacja zatrudnienia - to nie tylko płeć. wiek, ale i przy ustaniu umowy o prace.
WYKŁAD 2 (SEMESTR LETNI) rok akademicki 2011/2012 1. OKRESY WYPOWIEDZENIA (ZAGADNIENIE NA EGZAMIN !!!)
Na czas określony i czas próbny każda ze stron stosunku pracy może wypowiedzieć taką umowę.
UMOWA O PRACE : Art. 32 kodeksu pracy:
Art. 32. § 1. Każda ze stron może rozwiązać za wypowiedzeniem umowę o pracę zawartą na:
1 )okres próbny.
2) (skreślony),
3) czas nie określony.
§ 2. Rozwiązanie umowy o pracę następuje z upływem okresu wypowiedzenia.
Długość okr esu wypowiedzenia zależy od długości zatrudnienia u danego pracodawcy.
Art. 36. § 1. Okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:
1 )2 tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy.
2) 1 miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 6 miesięcy. (6 M-CY I WIĘCEJ)
3) 3 miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.
§ l1. Do okresu zatrudnienia, o którym mowa w § 1, wlicza się pracownikowi okres zatrudnienia u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art . 231. a także w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracowiuka § 2. (skreślony).