77464

którym prawo stanowione przez powstałe później państwa powinno

być bezwzględnie zgodne.

związek funkcjonalny - oznacza, ze państwo stanowąc prawo, zabezpiecza jego skuteczność przymusem państwowym, a prawa jest podstawowym środkiem realizacji zadań państwa oraz zorganizowania aparatu państwowego. Tylko państwo jest upoważnione do tworzenia i stosowania prawa oraz jego zabezpieczania przymusem państwowym Państwo i prawo łączy to. ze państwo jest instytucją polityczną, a prawo jest środkiem celowego oddziaływania przez określone siły społeczne na stosunki społeczne. Na ww podstawę można stwerdzić. ze prawo jako zjawsko społeczne jest zjawiskiem politycznym, gdyż jest środkiem sprawowania władzy państwowej wyznaczającym sposób jej sprawowania, strukturę oraz środki uzyskiwania założonych celów politycznych.

Prawem w znaczeniu podmiotowym przedmiotowym będzie zbiór norm generalnych i abstrakcyjnych ustanowionych albo uznanych w odpowiedniej formie przez kompetentne organy państwowe, których przestrzeganie i realizowanie jest zabezpieczone zorganizowanym    przymusem    państwowym.

W państwe prerogatyvwfiym, o nieograniczonej l me uwarunkowanej przemocy wobec obywateli, znaczenie prawa jest drugo • i 3ao planowe, bowiem terror i zastraszenie są podstawowym regulatorem zachowania ludzi Negatywne znaczenie dla tworzenia prawa ma skrajny instrumentalizm okazywany prawu przez polityków 'Bolszewickie poczucie prawa dążenie do posługrwama się prawem wyłącznie jako środkiem do uzyskiwania celów poiitycz. właściwe może być każdej władzy. Związek p. i p. prowadzi do naruszenia podstawowa) przesłanki państwa prawnego. • ciągłości prawa, które musi być szanowane przez rządzonych i rządzących-me może być zmieniane wg partykularnych odczuć i zamierzeń Zmiana ekipy rządzącej nie powwnna prowadzić do rozchwana porządku prawnego przez chaotyczne nowelizacje aktów prawodawczych Polityka me może dominować nad prawem stanowionym w państwie prawa.

2. Podstawowe koncepqe dotyczące istoty prawa (szkoła prawa natury, pozytywizm prawniczy, inclusiye i exctusivB pozytywizm, normatywizm, koncepcje soqok>giczne. hermeneutyka prawnicza). Formuła G. Radbrucha.

Szkoła prawa natury

a)    ogólna charakterystyka:

Rozważania nad prawem natury nie są wymysłem XVII weku, zrodziły się one bowem w starożytności. Prawo natury odzwierciedlało ogólny klimat intelektualny i ideowy swojego czasu (inne były zasady w starożytności, inne w średniowieczu, itd.). cechą szkoły prawa natury XVII w. był jej racjonalizm, dzięki czemu .oczyszczono" to prawo z nawarstwień religijnych, mitologii i zasad objawionych. Treść zasad średniowiecznego prawa natury przedstawiała się u różnych autorów rozmaicie - najsłynniejszymi przedstawicielami szkoły prawa natury byk: Hugo Grocjusz i Samuel Pufendorf.

b)    Hugo Grocjusz - Hulg de Groot - Grotlus: (1583-1645). holenderski prawnik, dyplomata, filozof, główny twórca nowożytnej szkoły prawa natury, autor min. „Wolności mórz". „O prawe woiny i pokoju".

poglądy Grocjusza:

jego poglądy ukształtowały się w ścisłym zwązku z walką, jaką holenderskie mieszczaństwo prowadziło o prawa gospodarcze i polityczne

opowiadał się silną władzą (gotowy był poprzeć absolutyzm monarszy)

wszelkie cele polityczne swej doktryny formułował bardzo ostrożnie

w nowy sposób spoirzał na prawo natury i sformułowanie teoni praw podmiotowych

prawo natury, wg niego, jest nakazem prawa rozumu (tzn.. Ze jest ono w pełni zraqonałizowane i związane z niezmienną naturą czloweka - istniałaby ona nawet w sytuacji, gdyby nie było Boga)