80831

których wynika lub może być wyprowadzana treść norm zalecanych do ustanowienia w celu implementacji dyrektywy.

Rozporządzenia (regulation, reglement, Verordnung) - akty prawne o ogólnym i abstrakcyjnym charakterze odpowiadające polskim ustawom. Odmiennie niż dyrektywy, rozporządzenia podlegają bezpośredniemu stosowaniu w państwach członkowskich

Oznacza to, że kształtują prawa i obowiązki osób fizycznych i prawnych (w tym przedsiębiorców) i mogą być powoływane w kontaktach pomiędzy nimi oraz administracją państwową, a także wsądach.

Wyróżnia się dwa rodzaje rozporządzeń - rozporządzenia podstawowe oraz rozporządzenia wykonawcze, których zakres przedmiotowy jest ograniczony, a ich postanowienia nie mogą pozostawać w sprzeczności z postanowieniami rozporządzeń podstawowych.

Rozporządzenia wydawane są przez Radę UE, Parlament Europejski wraz z Radą UE (podstawowe), albo przez Komisję Europejską.

W formie rozporządzenia regulowany jest np. wspólnotowy kodeks celny. Również rozporządzeniom mogą towarzyszyć załączniki.

W celu wykonania kompetencji Unii instytucje przyjmują rozporządzenia, dyrektywy, decyzje, zalecenia i opinie.

Rozporządzenie ma zasięg ogólny. Wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich (art. 288 TFUE). Rozporządzenia nie mają jednolitej rangi, gdyż są stanowione przez organy mające do spełnienia nierównorzędne cele. Przyjmowane są albo wzwykłej procedurze ustawodawczej albo w procedurze specjalnej.

Zwykła procedura ustawodawcza polega na przyjęciu rozporządzenia, dyrektywy lub decyzji wspólnie przez Parlament Europejski i Radę na wniosek Komisji. Procedurę tę określa artykuł 294 TFUE (art. 289).

Procedura specjalna - przyjęcie aktu przez Parlament z udziałem Rady lub przez Radę z udziałem PE.

Akty prawne przyjmowane w drodze procedury ustawodawczej stanowią akty ustawodawcze (289.3 TFUE)

Akt ustawodawczy może przekazywać Komisji uprawnienia do przyjęcia aktów o charakterze nieustawodawczym o zasięgu ogólnym, które uzupełniają