80849

KONSTYTUCJA - akt normatywny pisany o najwyższej mocy prawnej, który zawiera formy i funkcjonowanie organów państwa, który jest wprowadzony w odpowiedni sposób i zmieniany w odpowiedni sposób (specjalna ustawa).

Konstytucja RP: stała, niepełna, rzeczywista, uchwalona, sztywna.

Składa się z norm:

-    normy kompetencyjne

-    normy - zasady ustrojowe

-    normy proceduralne

-    normy programowe (wyjątkowe normy, gdzie wskazany jest cel, program państwa w jakiejś dziedzinie) - to wytyczne dla ustrojodawcy.

Szczególna treść, gdyż zawiera najważniejsze zasady funkcjonowania państwa.

Szczególne cechy konstytucji:

-    szczególna treść (uroczysty wstęp - preambuła - podkreśla najważniejsze zasady)

-    szczególna forma

-    szczególna moc prawna

-    szczególna systematyka konstytucji

W Polsce konstytucję uchwalił parlament. Wstęp nie jest oderwany od reszty' konstytucji, może być tleni w interpretacji konstytucji, niektóre elementy można nazwać walorem normatywnym. Treść konstytucji musi być „ujednolicona” co do Unii Europejskiej, np. co do euro (art. Odnośnie NBP).

Systematyka ogólna - podział na zasadnicze części (działy, rozdziały, artykuły, ustępy). Szczególna moc prawna:

-    od decyzji ustrojodawcy i narodu zależą fonny artykułów,

-    konstytucja ma charakter pierwotny i nieograniczony,

-    wszystkie akty pod konstytucyjne muszą być zgodne z konstytucją i muszą być spójne,

-    z mocą wiąże się problematyka sądownictwa konstytucyjnego.