SZKOŁY HELLEŃSKIE (próba znalezienia się w nowej rzeczyw istości):
1. Cynicka - założył ją Antystenes, najważniejszym uczniem był Diogenes. Stwierdzają, że świat w któiym żyliśmy legł w gruzach. Umówiliśmy się między sobą, że potrafimy panować, lecz nie umiemy. Wynikiem konwencji są związki społeczne, prawa. Zalecają oni powrót do natury, rozumieją to w sposób dosłowny - powrót do życia psa. Nie ma związków monogamicznych, dopuszczają kaziroctwo, kanibalizm. By żyć cnodiwie, należy żyć jak prawo natury nakazuje, zgodnie z naturą. Diogenes odpowiadał, że jest obywatelem ziemi.
2. Sceptyków - założył Pieron, stwierdził, że nie ma prawdy obiektywnej, bo nie dojdziemy do niej przy pomocy rozumu i zmysłów. Pogląd głoszony przez każdego jest równy. Płynie za tym konformizm. Relacje w państwie, społeczeństwie są stworzone przez konwencje. Sceptyk powie tak „Nie wiem, nikt nie wie i nigdy się nie dowie”.
3. Stoików - założył ją Zenon z kation (istniała od III w. p.n.e. do schyłku IV-V w n.e.). Zapożyczenie przekonania od Heraklita, że Boski pierwiastek przenika do wszystkich przez co jesteśmy równi. Uznawali, że można być albo posiadać cnotę mądrości i zgodnie z nią postępować lub jej nie mamy (mądrzy bądź głupi). Wg nich mądry jest ten człowiek, który panuje nad namiętnościami. Stenem pożądanym jest APATIA, nie wszyscy chcą posiąść tą umiejętność. Nie liczą się różnice stanowe, a tylko czy chcemy być mądrzy, czy nie. Q którzy nie umieli panować nad emocjami zabijali się, bo uważali, że potrafią panować nad swoim życiem.