81232

osiąganie tych standardów w praktyce jest mało prawdopodobne to kierownictwo przedsiębiorstw uznaje je czasami za bardzo dobry środek do motywacji pracowników

Standardy bieżąco osiągalne odzwierciedlają te koszty, które powinny być poniesione w efektywnych warunkach działalności Osiąganie tyci) standardów w praktyce jest trudne, ale możliwe, bo przewiduje się występowanie w' procesie wytwórczym określonych przerw, usterek i strat. Są to standardy najpowszechniej stosowane. Powszechnie uznaje się. że ze względu na swój charakter i sposób ustalania, są one najlepszym punktem odniesienia dla aktualnie ponoszonych kosztów.

2.    Ustalanie standardmy materiałów bezpośrednich.

Za materiały bezpośrednie uznaje się surowce, komponent)’ i inne materiały podstawowe, które w trakcie procesu technologicznego stają się częścią wyrobu gotowego.

W produkcji wielofazowej półfabrykat)’ wytworzone w jednej fazie są traktowane jak materiały bezpośrednie w następnej fazie produkcji

Specyfikacja materiałów bezpośrednich oraz normy ich zużycia na jednostkę produkcji są określane przez technologów. Koszty elementów wmontowywanych w produkt finalny bez przetwarzania np półfabrykaty obce. są ustalane na podstawie postulowanych cen nabycia od dostawców

Normy surowców' podlegających przetworzeniu w trakcie którego powstają straty w postaci bezużytecznych braków lub zaniku części substancji, muszą uwzględniać odpowiednie wielkości strat technologicznych.

3.    Stim dar (ty robocizny bezpośredniej.

Standard kosztów robocizny bezpośredniej jest najczęściej wyrażony iloczynem czasu pracy niezbędnego do wytworzenia jednostki produkcji oraz godzinowej stawki plac.

Normy czasu pracy dla jednostek poszczególnych produktów' są określane przez technologów z uwzględnieniem warunków techniczno - organizacyjnych produkcji, kw-alifikacji pracowników’ i ewentualnie postanowią) zbiorowych układów pracy.

Najczęściej stosowane metody ustalania norm czasu pracy to:

bezpośrednie obserwacje czasu prac)' niezbędnego do wykonania operacji technologicznych składających się na proces wytworzenia jednostki produkcji. Wykorzystuje się w tym zakresie technikę cl)ronometrażu. czyli ocenę tempa pracy lub badania migawkowe, czyli obserwacje losowych prób. Ograniczenia)) badan bezpośrednich jest fakt. że można je przeprowadzić dopiero po uruchomieniu procesu wytwórczego.

Badania pośrednie polegają na podziale operacji tecłmologicznych na elanaitame powtarzalne operacje lub mchy pracowników oraz syntezie cząstkowych normatywów w celu uzyskania normy czasu pracy dla jednostki produkcji. Ponieważ techniki pośrednie bazują na predefiniowanych normatywach czasu pracy dla elementarnych operacji pozwalają na oszacowanie pracochłonności już na etapie przedprodukcyjnym.

Norma czasu pracy i stawka płacy są ustalane w zależności od warunków' organizacyjnych produkcji:

1.    Osobno dla każdej grupy osobistego zaszeregowania pracowników

2.    Osobno dla obsady każdego stanowiska pracy

3.    Łącznie dla wszystkich pracowników bezpośrednio produkcyjnych z uwzględnieniem przeciętnej wydziałowej stawki płac.

Stawka płacy obejmuje zwykle płace zasadniczą oraz premie i dodatki w przeliczeniu na jedną godzinę prac)'. W stawce płac lub w osobnej normie, zwykle w wyrażeniu procentowym, ujmowane są narzut)’ na wynagrodzenia takie jak składki ubezpieczeń społecznych, odpis na zakładowy fundusz świadczeń socjalnych, nagrody jubileuszowe itp.

4.    Standanty innych kosztów bezpośrednich.

Do tej grupy kosztów zalicza się:

1.    Koszt)’ enagii związanej zruchan maszyn produkcyjnych.

2.    Koszty spccjabie wśród których wyróżnia się:

koszty obróbki obcej;

koszty przygotowania nowej produkcji;

koszt)' oprzyrządowania specjalnego.