Owym zewnętrznym, a także przymusowym usposobieniem fakty społeczne odróżniają się od indywidualnych. Według Durkheima Fakty społeczne:
"polegają one na sposobach działania, myślenia i odczuwania, zewnętrznych wobec jednostki, a zawdzięczają swoje istnienie potędze przymusu, przy której pomocy jednostce się narzucają (...) Nie można ich tedy mieszać ani ze zjawiskami organicznymi, gdyż polegają one na wyobrażeniach, które istnieją w świadomości indywidualnej (...). Nie mając one za substrat jednostki, nie mogą mieć innego podłoża jak społeczeństwo^..)".
Autor bardzo podkreśla, że istnienie takiego społecznego przymusu jest nie wykluczoną indywidualną osobowością, wyznacza wszak, iż potrafią one wywierać na nas bardzo duży wpływ, a także mogą ogarniać nas, nie biorąc naszej woli pod uwagę. Dlatego na tę konkretną cecłię faktu społecznego, która w taki sposób została ujęta przez Durkheima, warto oddać odrębną uwagę, albowiem jak opisywał:
"poddając się im bez zastrzeżeń, można niewątpliwie sprawić, że nie będzie się odczuwać nacisku, jaki na nas wywierają. Ale uwydatnią się one wtedy, gdy staramy się stawiać opór. Niecliaj jednostka spróbuje się przeciwstawić jednej z owych manifestacji zbiorowych, a uczucia których się wypiera, obrócą się przeciwko niej".
Zwraca duża uwagę na to, iż tym co tworzy fakty społeczne są wszelkie wierzenia oraz skłonności, a także praktyki sfery cenionej jako zbiorowość.Indywidualna powszechność istnienia danego odruchu, myśli bądź skłonności w każdych świadomości ach partykularnych, nie jest wystarczalna, aby zjawiska te można było uznać, że są społeczne. Aby się takie stały, powinny się one werbalizować w świadomości jakiejś zbiorowości. Jak pisał Durkheim: "oblec się we właściwą formę zmysłową", w wyniku czego "głowy" przyswoją przeświadczenia, iż dane zjawisko może posiadać swą samodzielną egzystencję oraz istnieje samodzielnie od ich własnej woli, a także aprobaty.
Durkheim uważa, iż nie można równać ze sobą fakty z działaniami oraz reakcjami "komórek", w których się te konkretne fakty przejawiają. Każdy fakt społeczny, jak twierdzi Durkheim, ma swoją umiejętność upowszechniania się, albowiem jest odbierany w uświadomieniu jednostek jako zobowiązujący.
Autor widzi masę zjawisk,będących społecznymi:
" Formy swoich domów możemy wybierać nie bardziej, niż krój naszych ubrań ; jedno i drugie jest obowiązujące".
Spostrzegł głębiej, że te przyjęte w świadomości zbiorowej metody bycia, odczuwania bądź myślenia oddziałują na całkowitą organizację istnienia społecznego oraz rejonizacja populacji na powierzchni kraju, rodzaj bądź ilość tras komunikacyjnych:
'Typ miejsca zamieszkania,
jaki się nam narzuca, jest tylko sposobem, w jaki wszyscy dookoła nas, a po części i pokolenia wcześniejsze, przyzwyczaili się budować domy. Szlaki komunikacyjne są tylko korytem, które wydrążyło się samo dla siebie, tocząc wciąż w tym samym kierunku regularny nurt wymiany i migracji".