- wyjątki 2: chyba, że z umowy wynika lub zostało w jakikolwiek inny sposób ustalone, że ♦zastosowanie umowy do tego terytorium byłoby sprzeczne z przedmiotem i celem umowy (chodzi głównie o traktat)' które same ograniczają swój zasięg terytorialny) *lub zmieniałoby zasadniczo warunki jej działania.
=> kodyfikacja PM. bo taki zwyczaj już wcześniej
3) Drugi typ sukcesji (państwo może na swoje życzenie pozostać związane umowami)-
a) ma miejsce wtedy, gdy z terytorium zależnego powstaje nowe państwo lub z kilku terytoriów zależnych powstaje nowe państwo
b) art. 78 państwo takie nie jest zobowiązane do utrzymania swego związania się umową, która obowiązywała wobec jego terytorium w czasie kiedy nastąpiła sukcesja państw.
- ale ma prawo przejąć zobowiązania państwa- poprzednika. Sposób wykonania tego prawa zależy od rodzaju traktatu:
c) umowy wielostronne:
• nowe państwo może, w drodze aktu jednostronnego, notyfikując depozytariuszowi, na piśmie, przyjąć traktaty
- wyjątki:
♦gdy z umowy wynika lub inaczej ustalono, ze stosowalne wobec nowego p byłoby niezgodne z przedmiotem i celem umowy lub zmieniłoby zasadniczo warunki jej działania
* jeśli tak wynika z umowy hib z uwagi na ograniczoną liczbę stron hib ze względu na przedmiot i cel umowy uczestnictwo jakiegokolwiek nowego państwa musiałoby być uważane za wymagające zgody wszystkich stron, to jest konieczna zgoda pozostałych stron dla przystąpienia nowopowstałego państwa
- w okresie między niepodległością a notyfikacją uznaje się. że działanie umowy jest zawieszone dla tego paiistwa. bure paiistwa mają obowiązek powstrzymać się od działali mogących uniemożliwić uczestnictwo nowego państwa w tym traktacie
- analogicznie- do umów które w momencie sukcesji nie weszły w życie (można notyfikować stanie się państwem umawiającym się hib państwem stroną- zależiue od tego czy poprzednik wyraził zgodę na związanie się) oraz umów wymagających ratyfikacji czy zatwierdzenia.
- zastrzeżenia- utrzymane w mocy. ale może je odwołać* ma prawo do włanych przy notyfikacji sukcesji.
- stanie się strony tylko części częścią umowy- w momencie sukcesji, jeśli umowa to dopuszcza, to państwo ma do tego prawo.
- staje się stroną umowy od daty sukcesji- czyli daty uzyskania niepodległości, ale umowa zawieszona.- chyba że strony ustaliły inaczej.
d) Umowy dwustronne:
- zasada sukcesji kontr aktualnej- państwo nowopowstałe może dokonać sukcesji zobowiązań traktatowych poprzednika tylko za zgodą drugiej strony
- uzgodnienie sukcesji może być wyraźne lub dorozumiane, a więc wynikające z postępowania obu państw.
- umowa obowiązuje od daty sukcesji, chyba, że strony uzgodniły inaczej
- umowa działa wówczas niezależnie od jej obowiązywania czy zawieszania miedzy państwm poprzednikiem a 2 stroną umowy
• kontynuowanie prowizorycznego stosowania- z państwami, które wyrażą na to wyraźną lnb dorozumianą zgodę: może też prowizorycznie stosować, zanim wyrazi ostateczną decyzję co do chęci pozostania lub nie stroną umowy, z państwami, które wyrażą na to zgodę.
Praktyka.
- niektóre paiistwa zawierały umowy sukcesyjne z byłą metropolią, w których regulowały problemy sukcesji, gł GBR. - ale umowy sukcesyjne nie mogły rozwiązać sprawy skuteczności traktatów wobec państw trzecich
** KW (art. 8.9)- wyklucza przejęcie zobowiązali traktatowych przez paiistwa trzecie na mocy samych tylko ustaleń umowy sukcesyjnej lub jednostronnej notyfikacji paiistwa; sprawy te musza być rozstrzygnięte zgodnie z KW- ustala pierwszeństwo norm KW nad postanowieniami umów sukcesyjnych czy notyfikacji.
♦tzw. teoria tabula rasa - nowe państwo uznaje, że nie jest związane żadnymi dawniejszymi umowami wielostronnymi metropolii: Podstawą jest to. że metropolia działała we własnym interesie a nie w interesie ludności. (np. USA po uzyskaniu ińepodległości. Am Łac. Polska 1918. Algieria. Górna Wolta)
♦teoria prawa wyboru - wybór umów jakie chce utrzymać w mocy. Czyni tonowe panstywo uprzywilejowanym, bo może dowolnie decydować; stosowana jako reguła wobec umów wielostronnych, co popierał SG ONZ jako depozytariusz wielu umów wielostronnych.
♦umowa jest obowiązująca gdy obie strony się na to zgadzają („prawo do namysłu"- 2 lata na przyjęcie stanowiska= doktryna Nyerere)- po raz I przez Tanganikę- uznanie na zasadzie wzajemności wszystkich umów dwustronnych, na 2 lata od dnia uzyskama niepodległości: w tym czasie miały zostać przeprowadzone