Część 2 12. WPROWADZENIE DO DYNAMIKI BUDOWU 15
Część 2 12. WPROWADZENIE DO DYNAMIKI BUDOWU 15
(12.35)
p
^(/)+ał‘<7(/)=—sin\pt+e)
ni
Dalej stosunek amplitudy siły wymuszającej do masy oznaczamy symbolem^*
(12.36)
Rozwiązaniem równania różniczkowego (12.35) jest funkcja, będąca sianą całki ogóbiej i całki szczegóbięj:
q(t)**Clsinu)t+C2cas<ot+—p—TSin(pt+t) (12.37)
co*—p‘
gdzie wyrażenia:
C, siiuol+C2 cosiot - to całka ogóbia równania różniczkowego, któią otizymujemy popizez rozwiązanie równania różniczkow'ego jednorodnego Q[t)+io} q\t)=0,
■ P- ~ • Sili \ pt + £) to‘-p‘
- to całka szczegóbia równania różniczkowego, wyznaczyć ją możemy w prosty sposób
stosując metodę przewidywań
Jeżeb przyjmiemy przesunięcie fazowe £ = 0 oraz dobierzemy takie warunki początkowe, aby wartości stałych całkowania C,=C2=0, to funkcja rozwiązująca będzie miała postać:
ą
<7 (/)= - ?—-sinpt=- l° , sin pt (12.38)
co -p‘ l £_
<('■
W wyrażeniu (12.38) stosunek
Q P P P
corm<o: mk_ k Am (12.39)
ni
jest wartością (amplitudą) przemieszczenia statycznego.
Jeżeb stosunek częstości wymuszenia do częstości drgań własny cli opiszemy współczynmkiem
n=£- (12.40)
to mianownik wyrażenia (12.38) można wydziehć jako:
AlmaMater
Dobra D.. Dztakicwlcz L, Jambrożrk S.. Kotnona M.. Mikołajczak E.. Przybylaka P., Sytak A.. Wdowdca A