Psychometryczna- testy jako narzędzie badania ale ważne tez są inne metody Kliniczna- rozmowa, bazuje na innucji, kontakcie z pacjentem
PODSTAWY RÓŻNIC:
1) . Przesłanki, na których opiera się wnioskowanie i przewidywanie DIAGNOZA PSYCHOMETRYCZNA:
• człowiek to zbiór cech mierzalnych psychologicznych
• każdy ma taki sam zestaw ale inne icli natężenie więc się od siebie różnimy
• korelacja między cechami- ujemna i dodatnia- na ich podstawie możemy określić (prognozować) natężenie pozostałych, jeszcze nie zbadanych cech
DIAGNOZA KLINICZNA:
- nie ma żadnego zestawu cech
• człowiek to dynamiczna całość, koncentnije się na mechanizmach regulacyjnych (regulujących stosunki, kontakty z otoczeniem)
- bada. które mechanizmy przystosowawcze są zaburzone
- obserwacja człowieka- poznanie sytuacji, w której znajduje się człowiek i jego zachowania wówczas
• oparcie się na teoriach, które są źródłem przewidywania
2) . Dane do diagnozy- ich rodzaj i sposób zbieraiua DIAGNOZA PSYCHOMETRYCZNA:
- dane ilościowe i testy, które pomagają je zbierać, tylko te dane są istotne dla których mamy tabele statystyczne
• sposób zbierania jest maksymalnie kontrolowany
- nie powinno być odstępstw
• diagnoza mechaniczna- plan działaiua
DIAGNOZA KLINICZNA:
- elastyczne zbieranie danych, nie ma określonego planu, ale dostosowanie do określonej sytuacji
• różne sposoby
• sam klinicysta ustala co jest ważne wśród danych- zbiera ich dużo ale część odrzuca
3) . Rodzaj metod i rola diagnozy DIAGNOZA PSYCHOMETRYCZNA:
- koncentracja na metodzie perfekcjonizmu w przeprowadzaniu tesm psychologicznego
- przeprowadzenie testu i zliczanie danych * interpretacja wyników- pacjent nie jest istotny podczas badania
DIAGNOZA KLINICZNA:
• najważniejsza rola to kluiicysty (diagnosta), bo dzięki jego wiedzy i doświadczeniu diagnoza będzie przeprowadzana prawidłowo, bez podpierania się o „widoczne dane"
• psycholog ocenia ważność danych i formułuje pewne hipotezy, które na etapie diagnozowania weryfikuje
MODELE DIAGNOZY KLINICZNEJ:
1) . NOZOLOGICZNA (RÓŻNICOWA):
- główne zadnie- rozpoznanie choroby- psycholog ma zbadać pacjenta i zdiagnozować jego problem
- wtóra w stosunku do diagnozy lekarskiej- psycholog jest pomocnikiem psychiatry i potwierdza diagnozę lekarską
• ograniczone możliwości działania psychologa
• schematyczne myślenie o pacjencie- diarakter przedmiotowy, koncentracja na objawach
- przedmiotowe traktowanie pacjenta
- brak konsekwencji terapeutycznych- koniec pracy z pacjentem w momencie kiedy nazwie problem
2) . DIAGNOZA FUNKCJONALNA:
• przedmiot poznania- zachowanie i procesy psychiczne leżące u podłoża zachowali, nie koncentruje się na objawach chorobowych lecz na istotnym zachowaniu
• cel- czy i w jakim obszarze jednostka me potrafi regulować swych stosunków z otot żenieni -jeśli nie to dodatkowo trzeba określić w jakim obszarze nie działają)
• wyjaśnienie: przyczyny i mechanizmy problemów- nie tylko dlaczego ale co się dzieje z wewnętrznymi procesami, trzeba zdiagnozować problem- diagnoza negatywna
- diagnoza pożyływna- właściwości i procesy pomocne w likwidacji problemu- mocne strony pacjenta, co pomoże mu w dalszym prowadzeniu działali korekcyjnych
• program pomocy- korygowanie stanu złego przystosowania- ustalamy program pomory
Model ten jest bardzo popidamy wśród psychologów
Wada: pracujemy w oderwaniu od środowiska społecznego w jakim żyje osoba badana
Sprawdzenie sprawności działali regulacji
2