51029

jako jedno przestępstwo. Ale biorąc pod uwagę sposób rozwarstwiania czynów karnych skarbowych na przestępstwa i wykroczenia, gdzie bardzo często tym czynnikiem dzielącym czyny jest wartość przedmiotu czynu zabronionego (przy wykroczeniu wartość nie może przekraczać pięciokrotności minimalnego wynagrodzenia) - gdy ktoś np. przemyca nagminnie, przedmiot ten mu się zsumuje i konstrukcja czynu ciągłego może wtedy się przekształcić w zarzut popełnienia nie kilku wykroczeń lecz zarzut przestępstwa celnego, zagrożonego znacznie surowszą karą. Jeśli czyny zabronione polegają na uszczupleniu lub na narażeniu na uszczuplenie należności publiczno prawnej, to za krótki odstęp czasu uważa się okres do sześciu miesięcy. Z jednej strony jest to „korzystne” dla sprawcy, ale również na skutek kumulacji wartości przedmiotów czynów może ono się przekształcić z wykroczenia w przestępstwo.

Inna sytuacja prawnej jedności czynów występuje wówczas, gdy czynów jest więcej a uważamy i pociągamy do odpowiedzialności, że czyn jest jeden przy konstrukcji tzw. współ ukaranych czynów uprzednich i następczych. Do tych czynów uprzednich zalicza się czyny, które były popełniane w poszczególnych formach stadialnych (przeddokonaniowych), np. jeśli ktoś najpierw usiłował dokonać np. przemytu, a później dokonał tego przemytu (np. przerwał to bo sytuacja na granicy była niesprzyjająca) - on odpowie za dokonanie tego czynu. Liczy się bowiem finalny czyn, a nie to co miało miejsce wcześniej. Również gdyby się zdarzało, że ktoś podżega kogoś do popełnienia przestępstwa skarbowego lecz ta osoba podżegana nie dala się nakłonić, w związku z tym osoba ta sama dokonuje przestępstwa. Wtedy me będzie odpowiadać za wcześniejsze podżeganie lecz za dokonanie finalnego czynu. Przy podziale ról nie może być tak, by jeden z naruszycieli prawa uszedł bezkarnie. Art. 97 KKS stanowi, że: „kto wyłudza indywidualne zezwolenie dewizowe przez podstępne wprowadzenie w błąd organu uprawionego do udzielania takich zezwoleń, podlega karze do 720 stawek dzieimych Abo karze pozbawienia wolności do lat 2, labo karze łącznej. Tej samej karze podlega sprawca, który używa takiego wyłudzonego dokumentu. Przepis jest rozpisany na dwa zachowanie naganne - jednak jeżeli ta sama osoba najpierw wyłudza dokiunent (po to by go użyć) są to dwa zachowania lecz przyjmuje się konstrukcję prawnej jedności czynu przestępstwa. Jeżeli mamy pozorny zbieg przestępstw z powodu prawnej jedności czynu to sprawca odpowiada za jedno zachowanie nagarnie, mimo że popełnił ich więcej.

Inaczej jest rzecz uregulowana jeśli sprawca ma na swoim koncie kilka czynów' i maja one status przestępstw skarbowych; inaczej rówiueż jest gdy czyny te maja status wykroczeń skarbowych. Przestępstwa skarbowe: jeżeli sprawca dopuszcza się niejednego przestępstwa skarbowego i do tej pory nie „wpadł” i nie był karany - to w końcu jeśli te czyny zostaną ujawnione (przynajmniej dwa) to ten sprawca za te w^rszystkie czyny popełnione do danego momentu powinien być pociągnięty do odpowiedziabiości razem (za wszystkie czyny w jednym postępowaniu - ze względu na ekonomikę procesową). W zakresie realnego zbiegu przestępstw skarbowych art. 20 par 2 KKS rccypuje odpowiednie przepisy KK (art. 85. 86 par. 2 i 3, 87, 88, 89 par. 1 i 3,90, 92).

Realny zbieg przestępstw skarbowych a popełnianie przestępstw w warunkach recydywy skarbowej

O recydywie skarbowej mówimy wtedy, kiedy sprawca ma na swoim koncie niejedno przestępstwo skarbowe ale one są przedzielone skazaniami za poprzednie. Zatem sprawca popełnia pizestępstwo skarbowe, zostaje skazany, odbył karę (lub jeszcze nie zdążył) i popełnia kolejne pizestępstwo skarbowe w warunkach powrotu do przestępstwa po skazaniu. Jest to traktowane surowo, przy odpowiedzialności kaniej obliguje sąd do nadzwyczajnego