zagraniczną na zewnątrz, ale także wzajemne relacje pomiędzy tymi państwami, gdyż reprezentowały one bardzo zbliżony poziom rozwoju społeczno-gospodarczego.
W 1992 r. w ramach grupy zostało zawarte Środkowoeuropejskie Porozumienie o Wolnym Handlu (CEFTA), pomiędzy Polską a Czechami. Słowacją i Węgrami.
Współpraca w ramach Grupy, a szczególnie regionalna integracja, cierpiała na skutek odmiennych priorytetów poszczególnych państw, dążących przede wszystkim do integracji z Unią (szczególnie wyrazistych w przypadku Czech), i dopiero spowolnienie europejskich procesów integracyjnych wymusiło utworzenie porozumienia CEFTA. które przyniosło namacalne efekty gospodarcze.
Co pół roku odbywają się spotkania premierów (przeważnie: czerwiec i grudzień), a co roku spotkania prezydentów (najczęściej wrzesień) i przewodniczących parlamentów (czerwiec).
3. ROLA INICJATYWY ŚRODKOWOEUROPEJSKIEJ
Inicjatywa Środkowoeuropejska (ISE) (ang. Central European Initiatiye (CEI)) -zinstytucjonalizowana forma współpracy subregionalnej państw Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej.
ISE wywodzi się z Inicjatywy Czterostronnej (Quadragonale), powołanej w 1989 przez Austrię, Jugosławię, Węgry i Włochy. Po przystąpieniu Czechosłowacji w 1990 inicjatywa była znana jako Pentagonale, po przystąpieniu Polski w 1991 — Hexagonale. Pod obecną nazwą działa od 20 marca 1992 z inicjatywy Austrii.
Według Włoch, będących inicjatorem współpracy. ISE miała wypełnić lukę powstającą po rozpadzie bloku wschodniego, zapobiec ewentualnej hegemonii Niemiec w Europie Środkowej oraz ułatwić państwom postkomunistycznym rozwój współpracy z Zachodem. Celem ISE jest umacnianie spójności Europy, jej politycznej, gospodarczej i społecznej stabilności oraz bezpieczeństwa. Działalność ISE obejmuje m.in.: konsultacje polityczne, wspieranie instytucji demokratycznych i przestrzegania praw człowieka, współpracę transgraniczną. realizację różnych zadań gospodarczych i społecznych. ISE koncentruje się zwłaszcza na popieraniu transformacji gospodarczej, społecznej i prawnej w państwach członkowskich oraz ich dążeń integracyjnych, na sprawach walki ze zorganizowaną przestępczością, odbudowie Bośni i Hercegowiny.
Głównymi organami ISE są coroczne spotkania szefów rządów oraz spotkania ministrów spraw zagranicznych. W Trieście mieści się stały Sekretariat Wykonawczy ISE.
Obecnie członkami ISE są Albania, Austria, Białoruś. Bośnia i Hercegowina. Biigaria, Czarnogóra. Chorwacja, Czechy, Macedonia, Mołdawia, Polska, Rumunia, Serbia. Słowacja. Słowenia. Ukraina, Węgry i Włochy.
4. ROLA RPMB
Rada Państw Morza Bałtyckiego, CBSS (Council ofthe Baltic Sea States) - organizacja międzynarodowa powstała z inicjatywy rządów Niemiec i Danii, które w dniach 5-6 marca 1992 zorganizowały konferencję ministrów spraw zagranicznych w Kopenhadze. Powołano wówczas do życia Radę Państw Morza Bałtyckiego, początkowo jako forum współpracy międzyrządowej. Rada Państw Morza Bałtyckiego jest kolejnym etapem instytucjonalizacji stosunków międzynarodowych w regionie Morza Bałtyckiego po zimnej wojnie. Tuż po jej zakończeniu rządy Polski i Szwecji, wystąpiły z propozycją zwołania konferencji szefów rządów, poświęconej ochronie środowiska Morza Bałtyckiego. Na konferencji, która odbyła się w dniach 2-3 września 1990 roku w Ronneby w Szwecji, przyjęto Deklarację Morza Bałtyckiego. Rady Państw Morza Bałtyckiego nie należy mylić z Radą Bałtycką, która jest politycznym związkiem Litwy. Łotwy i Estonii.
Cele organizacji
Celem działalności RPMB jest wzmacnianie bezpieczeństwa i stabilności w regionie poprzez współpracę w wielu obszarach. Każde państwo członkowskie, sprawując przewodnictwo w RPMB (tzw. prezydencję), określa własne priorytety. W Deklaracji Kopenhaskiej z 1992 r. wskazano na sześć dziedzin współpracy państw członkowskich: