84866

przypisywana jest wartość doo2 = 0,344 nm.

Produkty pirolizy/karbonizacji substancji organicznych określa się często mianem

węgli turbostratycznych. Struktura „praktycznych” węgli turbostratycznych różni się od

modelu występowaniem różnego typu defektów strukturalnych, które powstają na etapie

formowania struktury materiału węglowego z substancji organicznej. Wyróżnić można

defekty w strukturze warstw grafenowych, ich ułożeniu w pakietach oraz wzajemnym

powiązaniu i orientacji pakietów.

•    Defekty w płaszczyźnie warstw - wakansy, czyli braki atomów w węźle, pierścienie 5-

członowe, podstawienie atomu węgla przez heteroatom (np. azot lub siarkę) - wszystkie

te zaburzenia powodują niepłaskość warstw.

•Większa od 0,344 nm odległość międzypłaszczyznowa (po karbonizacji w lOOOoC na ogół

doo2 = 0,346 - 0.355 nm) i odchylenia od równoległości warstw.

•Ograniczone wymiary płaszczyzn warstw (średnice krystalitów La) i ilości warstw w

pakiecie (wysokości krystalitów, Lc). W materiałach typu koksów pakowych lub

węglowych otrzymanych przez karbonizację w 1000X średnie wymiary La i Lc zazwyczaj

nie przekraczają odpowiednio 2 i 3 nm.

•    Obecność „węgla nieuporządkowanego” w postaci atomów i grup atomów międzywęzłowych tzn. znajdujących się poza płaszczyzną warstwy.

•    Usieciowanie płaszczyzn warstw tj. występowanie kowalencyjnych wiązań poprzecznych

i mostków węglowych łączących poszczególne warstwy.

Model budowy pakietu warstw grafenowych jaki może występować w węglach

turbostratycznych jest pokazany na rys. Ib.

Model turbostratyczny stosowany jest do opisu struktury materiałów węglowych

grafityzujących i niegrafityzujących. Można przyjąć, że podobnego typu defekty pojawiają się

w obu klasach materiałów jednak jest ich znacznie więcej w materiałach Budowę materiałów