SPRAWOZDANIE
Temal: Aerotriangulacja.
Aeroiriangulacja to kameralne zagęszczenie osnowy fotogrametrycznej połączone z wyznaczeniem orientacji zewnętrznej każdego zdjęcia
Aerotriangulacja cyfrowa wykorzystuje korelację obrazów czyli automatyczne odnajdywanie na zdjęciu fragmentów, które mają największy stopień podobieństwa do przyjętego wzorca. Obecnie stosowane metody aerotriangulacji cyfrowej:
> metoda półautomatyczna - operator interaktywnie wybiera jeden punkt wiążący w pobliżu nominalnego położenia w pasie pokrycia podłużnego lub poprzecznego zdjęć lotniczych. Punkt ten transferowany jest metodą korelacji obrazów na wszystkie zdjęcia, na których występuje,
> metoda automatyczna - punkty wiążące są automatycznie wybierane, tr ansferowane i mierzone na wszystkich zdjęciach, na których występują. Pomiar odbywa się nie w jednym punkcie, ale w grupie punktów znajdujących się w tych rejonach
Celem aerotriangulacji jest dostarczenie współrzędnych fotopruiktów potrzebnych do orientacji bezwzględnej każdego modelu lub orientacji zewnętrznej zdjęć dla potrzeb tworzenia ortofotomapy.
Etapy aerotriangulacji:
1. Projekt aerotriangulacji.
2. Bezpośredni pomiar współrzędnych fotopunktów.
3. Inicjacja projektu na stacji fotogrametrycznej:
- zakres obszarowy, pokrycie podlużne/poprzeczne, liczba szeregów, ścieżki dostępu do zdjęć.
- wprowadzenie danych z metryki kamery,
- deklarac ja dokładności fotopunktów i pomiani na zdjęciach.
I Pomiar znaczków tlowych i pkt. osnowy fotogrametrycznej na zdjęciach.
5. Obliczenie współrzędnych tlowych pomierzonych punktów (orientacja wewnętrzna).
6. Obliczenie elementów orientacji wzajemnej.
7. Wyrównanie aerotriangulacji.