Ład przestrzenny - jest to takie ukształtowanie przestrzeni, które tworzy harmonijną całość oraz uwzględnia w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wymagania takiej jak: funkcjonalne, społeczno-gospodarcze, środowiskowe, kulturowe, kompozycyjno-estetyczne.
Czynniki ładu przestrzennego:
1. Odpowiednie rozmieszczenie przestrzenne funkcji (właściwe funkcje w optymalnych miejscach).
2. Odpowiednie sąsiedztwo funkcji (bezkonfliktowe i dające najwięcej korzyści)
3. Odpowiednia stmktura pionowa (zachowanie proporcji wysokości, występowanie do dominanty).
4. Odpowiednia stmktura pozioma (harmonijna struktura użytkowania i władania gruntami, odpowiedni kształt i wielkość działek, rozłogu pól uprawnych gospodarstwa wiejskiego, odpowiednie oddalenie od podmiotów' gospodarczych).
Zasady kształtowania ładu przestrzennego w planach zagospodarowania przestrzennego:
1. Świadome projektowanie przestrzeni nie zezwalające na jej żywiołowy rozwój.
2. Wypracowanie ośrodków krystalizacji (wzorów przestrzennych) pozytywnie kształtowanych elementów przestrzeni (zespołów osadniczych, terenów uprawnych miejsc pracy i rekreacji).
3. Ochronę charakterystycznych układów przestrzennych wsi.
4. Ksztaltow'anie krajobrazu wiejskiego integralnie z jego tradycją i kulturą
5. Przeciwdziałanie tendencja do rozpraszania zabudowy wsi, w tym suburbanizacji.
Rodzaje ładu przestrzennego:
1. Ład urbanistyczno-architektoniczny - związany z kompozycją przestrzeni, jej czytelnością i logiką rozmieszczenia obiektów, ich kształtem i wielkością, usytuowaniem m in. terenów zielonych, sklepów, obiektów malej architektury, przebiegiem ciągów komunikacyjnych
2. Lad funkcjonalny - związany z walorami użytkowymi, wspólwystępowamern różnych funkcji i relacji między nimi, m in z nasyceniem w punkty usługowe, obiekty wypoczynkowo-rekreacyjne, ośrodki zdrowia, placówki edukacyjne
Ład estetyczny - odzwierciedlający urodę miejsca