W praktyce zdarza się często, że interesuje nas odległość między punktami, które nie są wierzchołkami tego samego trójkąta, na przykład odległość 1-6. Wówczas należy założoną sieć obliczyć w przyjętym układzie współrzędnych, czyli na podstawie pomierzonej długości boku wyjściowego (bazy) i pomierzonych kątów w trójkącie obliczyć współrzędne X, Y wszystkich jej punktów w tym układzie. Ta tecluiologia określenia położenia punktów sieci, będących wierzchołkami tworzących ją trójkątów nazywa się triangulacją. Mierzoną sieć można obliczyć w przyjętym układzie współrzędnych, jeżeli dowiążemy tą sieć do punktów osnowy wyższej klasy, których współrzędne w tym układzie są znane. Na podstawie pomierzonych kątów w trójkątacli i znanego boku wyjściowego możemy obliczyć długości wszystkich boków sieci oraz ich azymuty, a następnie obliczyć współrzędne punktów' zakładanych sieci. W praktyce obliczenia sieci triangulacyjnych przeprowadza się równocześnie z wyrównaniem wykonanych w niej obserwacji metodami ścisłymi:
- pośredniczącą
- warunkową
Rozróżnia się triangulację pow'ierzcluuowrą (sieć powierzcluiiowa) oraz wydłużoną (łańcuchy) jak również stosowaną w celu wyznaczenia pojedynczych punktów lub icli iuewielkich grup, czyli tzw. wcięcia kątowre. Wcięcia można podzielić na:
- w przód
- wstecz
- kombinowane
Wcięcie kątowe w przód polega na tym. że instrument ustawiamy na punktach danych i celujemy do punktów
szukanych.
Wcięcie wstecz polega na tym. źe instrument ustawiamy na punkcie szukanym zamierzając kierunki do punktów danych.