Uwarunkowania polityki społecznej
Uwarunkowania - przyjęte rozwiązania normatywne, zjawiska i procesy społeczne i ekonomiczne, których występowanie oraz natężenie wpływa na kształt polityki społecznej, na przyjmowane cele oraz możliwości I sposoby Ich realizacji.
Najłatwiej prognozować uwarunkowania demograficzne.
Postawa woluntaryzmu: (wszystko można):
Postawa skrajnego determinizmu (nic nie można).
Klasyfikacja:
1. Uwarunkowania zewnętrzne (charakter ekonomiczny);
2. Wewnętrzne uwarunkowania (procesy w kraju);
a) Ustrojowo-polityczne (stopień centralizacji, stan instytucji);
b) Materialne:
- ekonomiczne (poziom rozwoju gospodarczego, rynek pracy);
- infrastrukturalne (drogi, autostrady, szkoły);
- ekologiczne (konieczne wydatki na środowisko naturalne).
c) Związane z czynnikiem ludzkim:
- demograficzne (struktura społeczeństwa);
- społeczne (kwalifikacje, przedsiębiorczość).
d) Wynikające z zastanego modelu polityki społecznej (uprawnienia instytucji)
Podstawowa charakterystyka współczesnych uwarunkowań polityki społecznej w Polsce:
1. Zewnętrzne uwarunkowania:
a) Procesy żywiołowe (globalna wioska);
b) Mechanizmy sformalizowane związane z porozumieniami międzynarodowymi (np. WTO)
2. Wewnętrzne uwarunkowania:
a) Zasada demokracji parlamentarnej (sposoby dochodzenia do konsensusu);
b) Samorządność lokalna (decentralizacja, odpaństwowienie)
c) Społeczna gospodarka rynkowa (zobowiązania społeczne wobec pracowników)