maksymalnie 55% poziomu produkcji z 1938 roku; ustawa z 10 października 1946 roku przywracająca niemieckie sądy administracyjne oraz ustawa z 25 lutego 1947 roku w sprawie likwidacji państwa pruskiego.
Sojusznicza Rada Kontroli wydawała także zgody na tworzenie partii politycznych - najszybciej stało się to w radzieckiej strefie, najpóźniej we francuskiej.
Powołano do życia Międzynarodowy Trybunał Wojskowy, który miał sądzić zbrodniarzy wojennych. Opracowani jego statut. Trybunał zwołany został 18 października 1945 roku w Berlinie, zaś od 20 listopada 1945 roku do 1 października 1946 roku pracował w Norymberdze. Oskarżonym postawiono zarzuty o dokonanie 4 rodzajów zbrodni: udział w spisku przeciw pokojowi, czyli o planowanie i wywołanie wojny; zbrodnie przeciw pokojowi, wynikające z zakazu prowadzenia wojny agresywnej; o zbrodnie wojenne wynikające z naruszenia praw i zwyczajów prowadzenia wojny; o zbrodnie i czyny dotychczas nie znane (ludobójstwo) lub nie sprecyzowane (planowanie i wywołanie wojny) w prawie międzynarodowym jako czyny przestępcze, odwołując się do prawa naturalnego. Spośród 22 oskarżonych 12 osób skazano na karę śmierci. 11 grudnia 1946 roku Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych przyjęło wyrok Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze z 30 września i 1 października 1946 roku za obowiązującą zasadę prawa międzynarodowego.
W Departamencie Stanu, którym do stycznia 1947 roku kierował James F. Byrnes, opracowano specjalny plan w sprawie Niemiec. Plan ten w kwietniu 1946 roku przedłożony został Radzie Ministrów Spraw Zagranicznych w Paryżu. Zakładał on zjednoczenie Niemiec neutralnych militarnie i kontrolowanych w ciągu 25 lat przez 4 mocarstwa.
Już w lutym 1946 roku w Foreign Office (brytyjskim ministerstwie spraw zagranicznych) zrodziła się idea rezygnacji ze wspólnej polityki 4 mocarstw wobec Niemiec i rozpoczęcia integracji 3 zachodnich stref