jest formą pozytywizmu naturalistycznego
dla niego prawo ma swój fundament w regułach faktycznie działających wewnątrz społeczeństwa, które objawiają się jako fakty społeczne. Tylko te fakty a więc to co wżyciu występuje /praktyki, relacje prawne, umowy, rozporządzenia/stanowią podstawę norm prawnych
zasady prawne są drugorzędne i otrzymują moc prawną tylko wówczas, gdy będą
przestrzegane
Błędy
brakuje odniesienia społecznych zachowań człowieka do skali wartości faktyczne zachowanie człowieka nie wystarcza by uznać je za normę barak odniesienia do idei i wymagań etycznych
prawo nie jest wytworem praktycznych zachowań ludzkich, ale porządkiem powinności, którym kieruje idea przewodnia
w przeciwieństwie do socjologizmu prawnego - za podstawę norm prawnych
bierze fakty wew.- tzn. istniejące u obywateli wyobrażenia i ukierunkowania woli.
Elementem tworzącym prawo jest uznanie go przez adresatów
teoria ta rzuca światło na fakt, że prawo jest niesione przez sferę psychiki
człowieka
obowiązywalność prawa jest wyprowadzana z psychologii mas, ale brak jest wyjaśnienia skąd prawo czerpie są moc wiążącą także wobec adresatów, którzy nie chcą go uznać
pominięto fakt, że prawo jako byt duchowy, swą moc czerpie z obiektywnej treści duchowej
odmiana pozytywizmu naturalistycznego
istnienie prawa wyprowadza także z faktów społecznych. Są nimi realne interesy /cele/ partnerów w relacjach prawnych. Norma prawna powstaje z przyczynowo wywołanych owych interesów Błędy:
tworzenie prawa jest aktem duchowym, a nie tylko przetransponowaniem realnego celu czy interesu na normę
interesy musiały by mieć determinujące działanie na treść prawa, aby stać się jego twórcą. Faktyczne interesy są tylko surowym materiałem do budowania prawa
budowanie norm dochodzi do skutku wówczas, gdy siła wpływów interesów zostanie skonfrontowana z tendencjami wartości i celu prawa pozytywizm normatywny - występuje również w wielu formach