80231

Trzy poglądy:

a)    Świadczenie zawsze jest przejawem woli dłużnika, mającej na celu wykonanie ciążącego na nim obowiązku prawnego i stanowi czynność prawną, ze wszystkimi wynikającymi stąd konsekwencjami.

b)    Spełnienie świadczenia może mieć postać czynności prawnej jak i czynności faktycznej. Świadczenie zawsze powinno być wykonywane z zamiarem wywiązania się z zobowiązania.

c)    Świadczenie to nie tylko zachowanie człowieka skierowane na spełnienie zobowiązania poprzez czynność prawną. Kwalifikacja zachowania dłużnika powinna być dokonana wg kryteriów ogólnych, a nie determinowania faktem, że spełnia on świadczenie. W wielu przypadkach spełnienie świadczenia może nastąpić tylko przez czynność prawną. Charakter czynności prawnej należy także przypisać zapłacie (gotówkowej i bezgotówkowej), której istota polega na złożeniu oświadczenia woli, zmierzającego do wywołania skutku prawnego w postaci przeniesienia własności znaków pieniężnych lub zmiany zapisów na rachunkach bankowych. Ale są też inne zobowiązania np. polegające na zaniechaniu.