86774

I - prąd płynący przez odcinek Al,

a - kąt między kierunkiem przewodu z prądem i prostą łączącą odcinek Al z punktem M, r - odległość punktu M, w którym oblicza się indukcję magnetyczną od elementu Al b) zjawisko: pole magnetyczne dla przewodników z prądem Prawo Ampere a

Całka z wektora indukcji pola magnetycznego po dowolnej zamkniętej krzywej jest równa algebraicznej sumie natężeń prądów w przewodnikach obejmowanych przez tę krzywą, pomnożonej przez iloczyn przcnikalności magnetycznej próżni i względnej przenikalności magnetyczną ośrodka.

ndukcja magnetyczna w fizyce wielkość wektorowa opisująca pole magnetyczne. Jest ona określana przez siłę Lorentza, czyli silę działającą na ładunek elektryczny poruszający się w polu magnetycznym:

P = qvx B

gdzie Fjest silą działającą na ładunek q, poruszający się z prędkością V w polu o indukcji magnetycznej B.

Jednostką indukcji magnetycznej jest jedna tesla (1 T).

Skalarnie wzór ten można zapisać:

F = qvB sin a

gdzie a - kąt pomiędzy wektorem prędkości a wektorem indukcji.

Wartość indukcji magnetycznej jest równa sile działającej na ładunek jednego kulomba poruszający się w polu magnetycznym z prędkością 1 metra na sekundę, prostopadle do jego linii sil:

Powyższy wzór można przekształcić do postaci: