86780

Anomalia siły ciężkości to w geofizyce różnica między zmierzoną (i zredukowaną do poziomu elipsoidy) w danym punkcie silą ciężkości a normalną silą ciężkości na danej szerokości geograficznej. Mierzona jest w miligalach(l miligal = 10'⁵ mis²)

W celu określenia anomalii, należy dla zmierzonej siły ciężkości zastosować szereg poprawek:

•    poprawka wolnopowietrzna - sprowadza punkt pomiarowy do poziomu elipsoidy

•    poprawka na płytę plaskorównoległą - uwzględnia masy leżące między punktem pomiaru a powierzchnią odniesienia

•    poprawka topograficzna - uwzględnia wpływ ukształtowania otaczającego terenu

•    poprawka lunisolama - uwzględnia wpływ oddziaływania słońca i książyca.

Na podstawie anomalii siły ciężkości można określić położenie i kształt niektórych struktur geologicznych. Obiekty o gęstości wyższej, niż otoczenie (np. rudy) oddziałują dodatnio na silę ciężkości, natomiast te o gęstości mniejszej (kawerny, wysady solne)- ujemnie. Należy przy tym zaznaczyć, że nad łańcuchami górskimi anomalie są ujemne, a nad morzami dodatnie - spowodowane jest to zjawiskiem izostazji. W centralnych Alpach typowa wartość anomalii to -150 miligali. Anomalie spowodowane dużymi i głęboko zalegającymi strukturami noszą nazwę anomalii regionalnych i rzadko stanowią obiekt badań - geofizyka stosowana wykorzystuje anomalie lokalne (należy je oddzielić od anomalii regionalnych na drodze interpretacji jakościowej).

Wzór na okres drgań wahadła fizycznego dla małych wychyleń: