7Ł
Różnic & między zmierzonym wymiarem 1^ i średnim arytmetycznym nazywana Jest odchyleniem wymiaru
7Ł
x.T = 1,
'śr*
!S.2(
brednia arytmetyczna określa środek rozrzutu wymiarów, dla którego odchylenie x * C.
b) rozstępem rozrzutu
mar — ~ min - maksymalny i
R =
gdzie: 1 i 1 _
' tnaz min o; krzywą rozrzutu
Krzywa rozrzutu przedstawia charakter rozkładu błędów. Ha oei odciętych odkłada się wielkości odchyleń x, a na osi rzędnych wielkości proporcjonalne do prawdopodobieństwa pojawienia 3ię błędu. Na rys. 6.1 a . przedstawiono krzywą błędów o Jednakowym prawdopodobieństwie (rozrzut prostokątny), na rys. 6.Ib. krzywą błędów podlegających prawu trójkąta równoramiennego (rozrzut trójkątny czyli Simpsona) i na rys. 6.1c. - krzywą rozrzutu normalnego (rozrzut Gaussa), W praktyce można spotkać inne rozrzuty lub rozrzuty będące kombinacją wyżej wymienionych.
—i/3a
x
Ryt. 6,1. Różne rodzaje krzywych rozrzutu; a) rozrzut prostokątny równomierny). b; rozrzut trójkątny fSimpsońa) , cń rozrzut normalny (Gaussa;.
Równanie krzywe; rozrzutu normalnego aa postać
gdzie: y - funkcja gęstości rozkładu błędów, e - podstawa logarytmów naturalnych, d - odchylenie standardowej
przy czym
: 6.51
- xV2 (i
■j vw
!6.41
l-składając, że:
7
i x = z 0,
otrzymany:
wartości funkcji s (6.7: podane w tabl. 6.1.
-.i. jbliozanle prawdopodobieństwa przy rozrzucie normalnym
rewierschai? ograniczoną krzywą rozrzutu i osią odciętych przyjmuje się równą jedności lub 1003, 20 odpowiada prawdopodobieństwu, że wszystkie Widy znajdują się w granicach ±oo. sia obliczenia praw-dcrodc-bisT.stwa tego, Se błędy znajdują się w tych, lub. innych granicach, możne peełużyf się stablicowaną funkcją całki
?■
j - z-12
®(S' = — =T i * 12, : b.eł
v
,.6 t ■; Z: ocpcwtsds. -c-wiirzcnr-i poć krzywą, zawartej nędzy krsy-ctis Tttmtrii : rsecaa • -.>c?owładającą wartość; z i określa esz-
~rsw.ctcic'-u~ST.n tego, ce wielkość błęićw znajduje sit
•r '* '1. - ••' .....