Obraz0039 2

n

Różnica między zmierzonym wymiarem i. i średnim arytmeaycznym 1^ nazywana jest odchyleniem wymiaru

brednie arytmetyczna określa środek rozrzutu wymiarów, dla którego odchylenie x = C.

b) rozstępem rozrzutu

max

min’

gdzie: i i 1 _miE - maksymalny i minimalny zmierzony wymiar, s; krzywą rozrzutu

Krzywa rozrzutu przedstawia charakter rozkładu błędów. Ha osi odciętych odkłada się wielkości odchyleń z, a na osi rzędnych wielkości proporcjonalne do prawdopodobieństwa pojawienia 3ię błędu. Ha rys. 6.1 a . przedstawiono krzywą błędów o jednakowym prawdopodobieństwie i. rozrzut prostokątny), na rys. 6.Ib. krzywą błędów podlegających prawu trójkąta równoramiennego ) rozrzut trójkątny czyli Simpeona) i na rys. 6.1a. - krzywą rozrzutu normalnego rozrzut Gaussa) , W praktyce można spotkać inne rozrzuty lub rozrzuty będące kombinacją wyżej wymienionych.

ó

Rys. e.l. Różne rodzaje krzywych rozrzutu: a) rozrzut prostokątny równomierny), V; rozrzut trójkątny fSimpaońa; , cl rozrzut normalny (Gaussa:

ownaaie krzywe- rozrzutu normalnego ma postać

gdzie: y - funkcja gęstości rozkładu błędów, e - podstawa logarymów naturalnych,

(i - odchylenie standardowe;

przy czym    / -f , -

6.51

J

- z-/2 (J

77W ^s

• 6

Nakładając, że:

y

C

i x = z ij,

16.5)

otrzymamy

!6.7!

V'27l

sariosci funkcji z (6.7! podane w tabl. 6.1.

. • « -^:aliJsanie prawdopodobieństwa przy rozrzucie normalnym

-owierschni? ograniczoną grzywą rozrzutu i osią odciętych przyjmuje się równą jedności lub 100f<, cc odpowiada prawdopodobieństwu, że wszystkie błędy znajdują się w granicach ioo. 3la obliczenia prawicy odc-bieństwa tego, że błędy znajdują się w tych. lub innych granicach, możne posłużyf się stafclicowaną funkcją całki

- z~i2

ITT

■iz,

pozie:    o \/p.

'■---st,ic- ^r ■. s: oepewnadi powierzchni pod krzywą, zawartej nędzy erzy-wą, osią -yaecriz ; rzęzna • -.icr-o władającą wartości z i określa cez -;.'.srer.-.:.: praw&ępciccie_sr.>-,    ;e w;.elkoai błędów znajduje się