86812

5.    Rodzaje etiologii:

Etiologia- przyczyna albo pochodzenie

Czynnik etiologiczny- bezpośrednio wywołuje chorobę lub zaburzenia (jest ich więcej niż jeden) PATOMECHANIZM- określenie mechanizmu współdziałania czynników, który leży u podłoża objawów

a)    Czynniki endogenne- genetyczna predyspozycja do występowania chorób i zaburzeń; może wystąpić choroba ale nie musi; są one dziedziczone wg 2 zasad:

-monogenowe- uszkodzony jest jeden gen

-poligenowe- gen uszkodzony jest w kilku miejscach, pojawia się problem ile ich jest i gdzie się znajdują w zapisie genetycznym

b)    Czynniki egzogenne- związane z wpływem środowiska, głównie są to czynniki psychologiczne i fizyczne

c)    czynniki somatogenne- różnorodne stany i procesy chorobowe doprowadzające w konsekwencji do takich zmian czynności układu nerwowego, które objawiają się zaburzeniami psychicznymi

d)    czynniki psychogenne- wpływają na funkcjonowanie psychologiczne.

6.    Objawy i zespoły:

Objaw to pojedynczy element obrazu chorobowego; zaburzenie najmniejszych przejawów życia psychicznego

Zespół (syndrom) zbiór objawów, które występują łącznie i są przez to charakterystyczne dla określonej choroby czy zaburzenia

Objawy osiowe- muszą wystąpić w obrazie zaburzenia lub choroby. Dla nerwic: lęk, egocentryzm, błędne koło, objawy somatyczne

Objawy peryferyczne- może się pojawić ale nie musi, jest mniej ważny. Dla nerwic: tiki, drętwienia.

7.    Normy

I.    Statystyczna- statystyczny opis populacji; normy służą do porównywania właściwości konkretnej osoby ze średnimi wartościami w populacji. Badania normalizacyjne prowadzą do określenia norm

II.    Społeczno-kulturowa-¹ normalny tzn. typowy dla danej grupy lub kultury; chodzi o spełnianie wymagań kultury, oczekiwań społecznych, przepisów związanych z pełnieniem ról społecznych; ² normalny tzn. zgodny z normami moralnymi lub prawnymi;

Są to normy względne, mogą zostać narzucone przez grupy patologiczne

III.    Teoretyczna- ujęcie, które przedstawia normę jako wzorzec idealny, który powstał dzięki teoriom psychologianym

8.    Kryteria stosowane do oceny zaburzeń zachowania

Zdrowie- stan pełnego dobrostanu psychofizycznego oraz społeanego

Kryteria:

-cierpienie, ból psychiczny i fizyczny

-trudności w przystosowaniu indywidualnym- trudności w realizacji własnych potrzeb, wykonywanie zadań

-naruszanie norm społecznych -nieracjonalność i dziwaczność •zachowania niekontrolowane i nieprzewidywalne -zachowania niekonwencjonalne -dyskomfort obserwatora

Klasyfikacja DSM:

Zaburzenie to pojawiający się zespół lub wzorzec zachowania i mechanizmów psychopatologianych mających znaczenie kliniane tzn. że jego występowanie związane jest z:

-dolegliwością (ból, cierpienie)

-pogorszeniem funkcjonowania w przynajmniej jednym ważnym obszarze życia (życie osobiste, kontakty społeczne, aktywność zawodowa)

-zagrożenie inwalidztwem lub śmiercią (zachowania ryzykowne, autodestrukcja)

-zagrożenie utratą lub ograniaeniem swobody działania (możliwości decydowania o sobie)

Zjawisko to nie może być tylko przewidywalną reakcją na określone zdarzenia.