87179

Ponieważ metoda analizy termicznej jest metodą dynamiczną, ochładzany układ nigdy nie jest w stanie równowagi i cały czas dąży do jego osiągnięcia, podążając za zmieniającą się temperaturą.

Jeżeli dochodzenie układu do stanu równowagi jest powolne, rzeczywista zależność T(x) może być zupełnie różna od teoretycznie przewidywanej równowagowej zależności T(x). Pomimo tego, połączenia krzywych chłodzenia z krzywymi ogrzewania oraz innymi metodami badania składu układów po schłodzeniu, umożliwiają ustalenie diagramu fazowego.

2. Schemat aparatury pomiarowej:

1. tygiel z materiału odpornego termicznie i chemicznie

2.termopara-czujnik temperatury 3.osłona, mająca zapewnić właściwą prędkość chłodzenia 4.termostat cieczowy(lub woda z lodem), w którym umieszcza się zimną spoinę termopary

3-Wykonanie ćwiczenia:

Celem ćwiczenia jest wyznaczenie diagramu fazowego układu Sn-Bi. Na stanowisku znajduje się osiem zamkniętych stalowych tygli (ampuł) z przygotowanymi stopami metali, ich skład podany jest poniżej:

Nr próbki	0	1	2	3	4	5	6	7
Skład/% Bi	7,0	17,4	25,0	37,9	50,0	57,6	70,0	82,6

1.    Wsunąć pod uchwyt tygli kuchenkę elektryczną i umieścić w nim tygle o numerach 0, 1, 2,3.

2.    W gniazdach każdego z tygli umieścić końcówkę termopary, zwracając szczególną uwagę na oznaczenia umieszczone w górnych częściach termopar.

3.    Połączyć kuchenkę przez autotransformator do sieci elektrycznej.

4.    Dogrzać tygle do temperatury 300±5°C i utrzymywać je w tej temperaturze przez około 20 minut

5.    Ustawić przełącznik termopar w pozycji "1” ( pomiar temperatury stopu, w którym umieszczona jest termopara nr 1), wyłączyć zasilanie kuchenki i odsunąć ją w bezpieczne miejsce.

6.    Uruchomić stoper i wykonywać pomiary temperatury kolejnych próbek w funkcji czasu. Pomiaiy dla każdej próbki powtarzać co 30 sekund. Odczytane wartości temperatur notować w tabeli.