silniejszym stopniu skręca płaszczyznę polaryzacji światła w lewo. Dlatego podczas reakcji obserwuje się zmianę kąta skręcania w lewo.
Energię aktywacji wyznaczamy wykorzystując równanie Arrheniusa i przeprowadzając pomiar stałej szybkości w dwóch temperaturach różniących się o 10K.
W doświadczeniu korzystano z następującej aparatury:
- polarymetr półcieniowy lampa sodowa ultratermostat
waga tecliniczna
cylinder miarowy (poj.50cm3)
zlewka
stoper
Zastosowano także następujące odczynniki:
- sacharoza
. 4M HCI^
- woda destylowana
1. Przygotowano wodny roztwór sacliarozy (15g w 50cm3 wody).
2. Po włączeniu lampy sodowej napełniono rurkę polarymetru wodą destylowaną i zmierzono kąt skręcenia płaszczyzny polaryzacji.
3. Odmierzono 20cm3 4M HCl^ j wymieszano kwas z 20cm3 przygotowanego wcześniej roztworu wodnego sacharozy. Tak przygotowany roztwór umieszczono w rurce polaiymetrycznej.
4. Co 5min odczytywano kąt skręcenia płaszczyzny polaryzacji, wykonując przy tym 16 pomiarów.
5. Po wyjęciu rurki z polarymetru zmierzono temperaturę Ti roztworu.
6. Przygotowano kolejny roztwór (tak jak w pkt.3) ustalając tym razem jego temperaturę Ti na ok. 1 OK większą od Ti.
7. Co 2min odczytywano kąt skręcenia płaszczyzny polaryzacji, wykonując przy tym 16 pomiarów.
8. Wyłączono lampę i termostat oraz umyto wykorzystane naczynia.
2