87767

Bądź: CH3-CHCI-CH3 +AICI3 -> CH3-CH*-CH3 + AICI4

Karbokation atakuje elektrofilowo pierścień, potem następuje odłączenie atomu wodoru z pierścienia i dostajemy kumen (izopropylobenzen). W przypadku katalizatora F-C powstaje dodatkowo HCI.

Alkilowanie benzenu prowadzi się w fazie ciekłej (ściśle jest to zawiesina kompleksu katalizatora w benzenie i polialkilobenzenach) z intensywnym mieszaniem barbotującym propylenem. T=95-1200C, p=0.5MPa. Dla samego alkilowania wystarcza temperatura do 500C, ale zwiększa się ją dla zwiększenia szybkości reakcji trans alkilowania polialkilobenzenów w celu zwiększenia ilości wytwarzanego kumenu. Mieszanina poreakcyjna zawiera ok. 40% mas. kumenu.

Zastosowanie kumenu:

Kumen + 02 ->

h₃c

(wodoronadtlenek kumenu - WNTK) (reakcja rodnikowa - inicjator

odłącza proton od kumenu, tworząc rodnik kumylowy, który następnie reagując z tlenem daje rodnik nadtlenkowy. Ten z kolei reaguje z kolejnym kumenem, dając wodoronadtlenek kumenu i kolejny rodnik kumylowy.)

Reakcja w fazie ciekłej, t=110-120C, p=0.5-lMPa. Utlenia się tlenem z powietrza. Mieszanina poreakcyjna ma ok. 25% WNTK. Zatęża się ją destylując próżniowo do 90%.

Dalej wodoronadtlenek kumenu pod wpływem stężonego kwasu siarkowego (0.1%mas w stosunku do WNTK) rozkłada się do fenolu i acetonu. Reakcja egzotermiczna, mieszaninę poreakcyjną chłodzi się i rozdziela w kolumnach rektyfikacyjnych na poszczególne składniki.

c) Alkilowanie benzenu a-olefinami (alkilowanie benzenu etylenem); etylobenzen Wykorzystanie etylobenzenu (Odwodornienie etylobenzenu -> styren )

Mechanizm alkilowania j/w.

Zastosowanie:

Etylobenzen -> styren + H2

Reakcja endotermiczna Tmax=630C (wyższa intensyfikuje reakcje uboczne) p=0.01MPa. Przereagowanie 70-80%.