88073

4. Wentylator osiowy ma zastosowanie w układach kanałowych wentylacji oraz w wentylacji bezpośredniej w pomieszczeniach mieszkalnych, biurowych, szpitalnych, warsztatowych, hotelowych i innych użytkowych. Jest zaopatrzony w kratkę wentylacyjną w postaci prostokątnej ramki z usytuowaną na powierzchni kratownicą "utworzoną przez poziomo i pionowo usytuowane listwy. Do tylnej ściany ramki, na wsporniku ceowym jest zamocowany poziomo silnik elektryczny z łopat-' kami usytuowanymi przy kratownicy.Wentylator ten ze względuna swą otwartą budowę nie może mieć zastosowania przykładowow wentylujących układach kanałowych. Wentylator osiowy według ma silnik elektryczny przeciw wybuchowy z wirującym stojanem,Wirnik wentylatora wraz z piastą jest zamocowany do wirującej tarczy silnika,Zawieszeniesilnika jest zamocowane z jednej strony do silnika a z drugiej strony do obudowy" wentylatora. Wlot wentylatora jest zabezpieczony osłoną w postaci siatki tkaninowej .Wszystkie elementyi złącza są wykonane z tworzywa sztucznego i metali nieiskrzących.jakże ten wentylator nie nadaje się do stosowania w wentylacji pomieszczeń mieszalnych z powodu przemysłowego przeznaczenia.

5.    Wskaźniki bezwymiarowe

-    wskaźnik strumienia objętości <p(wskaźnik wydajności objętościowej)

9= V/(ji/4*D²_x*u_/)

-    wskaźnik spiętrzenia (wskaźnik ciśnienia całkowitego)

\\f= Apc/(0,5* p*u*²)

-    wskaźnik mocy X X= (<[>♦ ip)/n

6.    Dobierając wentylator do sieci, należy starać się umieścić początkowy (lub średni) punkt pracy na stosunkowo stromym (pionowym) odcinku charakterystyki. W takim wypadku zmiany oporów instalacji (i sprężu wentylatora) wywołają stosunkowo niewielkie zmiany wydatku wentylatora i instalacja będzie pracować stabilnie, z założonym wydatkiem.Wydatek wentylatora może skokowo zmieniać się, „przeskakując" pomiędzy punktami pracy położonymi po obu stronach ekstremum. Wywołuje to silne wahania ciśnienia i wydatku w instalacji, objawiające się drganiami obudowy wentylatora i kanałów oraz hałas, jak od niewyważonego wirnika.

7.    Metody regulacji wydajności wentylatorów.

W zależności od potrzeb odbiorców sprężonego gazu wyróżnia się dwa zasadnicze zadania, które winna wypełniać regulacja:

-    utrzymanie stałego ciśnienia końcowego przy zmiennej wydajności,

-    utrzymanie stałej wydajności przy zmieniających się oporach w sieci.

Wymienione zadania mogą być realizowane przy zastosowaniu szeregu sposobów regulacji:

1)    zmiana liczby obrotów silnika napędowego,

2)    zmiana kątów ustawienia łopatek roboczych kół wirnikowych,

3)    zmiana kątów ustawienia łopatek kierowniczych,

4)    dławienie czynnika po stronie ssania,

5)    dławienie czynnika po stronie tłoczenia,

6)    wydmuch gazu do atmosfery lub recyrkulacja nadmiaru gazu do króćca ssawnego.