30. Postępowanie odwoławcze POSTĘPOWANIE ODWOŁAWCZE
Zgodnie z art. 176 * 1 Konstytucji postępowanie sądowe jest, co najmniej dwuinstancyjne. Tym dwuinstancyjnym postępowaniem jest właśnie postępowanie odwoławcze.
Ma ono dwie postaci:
- postępowania apelacyjnego,
- postępowania zażaleniowego.
Postępowania te są uruchamiane w wyniku skargi odwoławczej (na podstawie apelacji lub zażalenia). Przysługują one tylko str onom od orzeczeń wydanych w I instancji. Środek odwoławczy wnosi się w terminie zawitym - jego przekr. powoduje, że staje się bezskuteczny.
W odwołaniu podaje się, czego strona się domaga, zaś, gdy pochodzi od oskarżyciela publicznego, obrońcy, pełnomocnika, kwalifikowanych prawników musi dodatkowo zawierać wskazanie zarzutów stawianych rozstrzygnięciu oraz uzasadnienie.
Sąd uchyla lub zmienia zaskarżone orzeczenie jedynie, gdy stwierdzi uchybienie stanowiące tzw. przyczynę procesową. Sąd odwoławczy może orzeczenie zmienić merytorycznie, może je uchylić, przekazać sprawę do rozpoznania sądowi I instancji lub postępowanie umorzyć.
W postępowaniu odwoławczym obowiązuje zasada REFORMATIOMS IN PEIUS - tj. zakaz pogorszenia sytuacji
odwołującego się oskarżonego, jeśli tylko na jego korzyść został wniesiony środek odwoławczy.
W procesie karnym nie ma możliwości wydania decyzji na niekorzyść odwołującego się -
jak jest to w postępowaniu
administracyjnym.
Dopuszczalność odwołania decyzji procesowej przez organ Odwolywalność ma dwojaki aspekt. Wewnętrzny i zewnętrzny.
1) Wewnętrzna (in foro interno) Możliwość nawet całkowitej zmiany decyzji procesowej, przed udostępnieniem jej os. postronnym. Muszą być jednak spełnione dwa warunki ( zgodzi się na to wymagana większość składu orzekającego, jeśli taki skład wydaje decyzję; jej treść nie zna jeszcze nikt poza osobami biorącymi w jej wydawaniu i ewentualnie osobą, która ją przepisywała na maszynie.
Można odwołać decyzję pisemną rzadko zaś ustną, która to z reguły zapada w obecności stron lub innych osób
2) Zewnętrzna (in foro extemo) to jest możliwość nawet całkowitej zmiany decyzji procesowej znanej już stronom. Zasadą jest, że odwolywalność orzeczeń nawet nie prawomocnych, nie jest dopuszczalna, chyba, że wyraźny przepis na to zezwala. Ist wyjątki