89663

gdzie: Am - ubytek masy badanej próbki |g], A - powierzchnia próbki (nr], t - czas trwania procesu korozyjnego [doba].

Szybkość korozji v_p w jednostkach [mm/rok] należy obliczyć z zależności:

365

^vp =-v_r

^P 1000 d ^c

gdzie: d - gęstość masy badanego metalu w [g/cm^{1 2}]. Dla żelaza oraz jego stopów do obliczeń należy przyjąć d = 7,8 g/cm². Wielkość v_p charakteryzuje odporność korozyjną badanego materiału w danym środowisku.

Znając v_p można zakwalifikować metal do odpowiedniej grupy odporności korozyjnej wg PN-78/H-04608. Fragment tej normy przedstawia Tabeli 1, w której podano skalę odporności na korozję w zależności od v_p.

Tabela 1. Skala odporności na korozję

Grupa odporności korozyjnej	Stopień odporności korozyjnej	Szybkość korozji vp [ mm/rok]	Trwałość korozyjna T, [rok/mm]
Całkow icie odporne	1	poniżej 0.001	nie określa się
Bardzo odporne	2	Powyżej 0.001 do 0,005	nie określa się
	3	Powyżej 0.005 do 0,01
Odporne	4	Powyżej 0.01 do 0,05	powyżej 10 do 100
	5	Powyżej 0,05 do 0,1
O mniejszej odporności	6	Powyżej 0,1 do 0,5	powyżej 1 do 10
	7	Pow yżej 0,5 do 1,0
Mało odporne	8	Powyżej 1.0 do 5,0	powyżej 0.1 do 1
	9	Powyżej 5.0 do 10,0
Nieodporne	10	Powyżej 10,0	do 0,1 (36 dni)

1

   Przygotowanie próbek metalu do badań

-    Oczyścić próbki papierem ściernym.

-    Zmierzyć powierzchnię badanych próbek.

-    Odtłuścić próbki w roztworze acetonu.

-    Opłukać próbki wodą destylowaną i wysuszyć bibułą filtracyjną.

2

   Wykonanie ćwiczenia

Schemat układu stosowanego do pomiaru szybkości korozji przedstawiony jest na rys.l. W czterech probówkach (1) ze szlifem umieścić odpowiednio po jednej próbce (żelazo armco. stal St3S. SONK. stal St3S). Do trzech pierwszych probówek z próbkami (A. B. C) wlać roztwór IM kwasu siarkowego(VI), w takiej ilości, aby całkowicie pokrywał próbki badanych metali. Do czwartej probówki z próbką (D) wiać roztw'ór H2SO4 i lcm² inhibitora. Tak przygotowane probówki zamknąć nakładkami ze szlifem i wstawić do termostatu (2). Ustawić poziom cieczy w