90482

194. FORMY TESTAMENTU.

Początkowo podstawową forma testamentu była wypowiedz ustna i publiczna dokonana na zgromadzeniu ludowym przez testora. W wojsku mogła to być wypowiedz dokonywana bezpośrednio przed walką na wypadek śmierci. Z czasem jednak wykształciły się testament mancypacyjny polegający na ustnym ustanowieniu powiernika majątku w obecności świadków który miał spadek po śmierci testora podzielić wg wskazanych mu osób. Taki testament przyjmował także formy pisemne spisywane za tabliczkach opieczętowanych przez uczestniczących świadków. Każda osoba która po śmierci testora zgłaszała się z ową tabliczką do pretora była uwzględniana w powołaniu do spadku. Takie postępowanie dało początek dziedziczeniu wg prawa pretorskiego gdyż pretor to udzielał bonorum possessio osobom upoważnionym. Oprócz testamentów wg prawa cywilnego i pretorskiego pojawiły się testamenty publiczne i prywatne. Pierwsze z nich polegały na wpisaniu do akt sądowych lub gminnych ostatniej woli testora lub bezpośrednie złożenie testamentu u cesarza. Testamenty prywatne zaś nabrały formy pisemnej i były sporządzane początkowo w obecności świadków lecz z czasem powstał testament holograficzny tzn. spisany i podpisany własnoręcznie przez testora który nie wymagał dla swej ważności obecności świadków. W prawie rzymskim specyficzną formę przyjęły testamenty szczególne które z racji wyjątkowych okoliczności nie wymagały spełnienia ogólnych wymogów prawnych. Dotyczyły one głównie żołnierzy lub były sporządzane w miejscach klęsk żywiołowych.