- przyjęcie pewnych elementów rozpatrywanego modelu jako brył idealnie sztywnych,
- przyjęcie pewnych elementów rozpatrywanego modelu jako nieważkich dotyczy to głównie analizy dynamicznej, gdy na wartość mierzonych charakterystyk dynamicznych ma wpływ masa elementu, np. jeśli w analizie dynamicznej masa jakiegoś elementu jest wyraźnie mniejsza od masy konstrukcji, to można jąpomi-nąć (np. ciężar balustrad w moście),
- założenie liniowych charakterystyk właściwości fizycznych rozpatrywanego modelu np. z reguły zakładamy liniowy wykres związku siła - przemieszczenie w podporach sprężystych
- założenie, że wartości parametrów fizycznych układu rzeczywistego są niezmiernie w czasie (w analizie dynamicznej zakłada się np. niezmienność geometryczną konstrukcji, a w analizie statycznej nie uwzględma zmian charakterystyk przekroju, będących skutkiem np. efektów Teologicznych),
- pominięcie mało istotnych oddziaływań zewnętrznych między rozpatrywanym układem a otoczeniem, np. w analizie dynamicznej nie uwzględnia się w konstrukcjach inżynierskich tłumienia drgań przez ośrodek gruntowy czy powietrze,
- pominięcie mało istotnych oddziaływań wewnętrznych między poszczególnymi elementami rozpatrywanego układu, np. w analizie dynamicznej pomija się opory tarcia pomiędzy poszczególnymi elementami konstrukcji (np. pomiędzy łożyskiem a przęsłem),
- zastąpienie procesów stochastycznych zachodzących w rzeczywistym układzie, procesami zdeterminowanymi.