93861

Gdzie:

wiązanie CD28 i CD80 stanowi tzw. sygnał kostymulujący pozostałe 3 tworzą tzw. kompleks receptora

ICAM - molekuła adhezji międzykomórkowej

Aby limfocyt T zaczął „działać" potrzebuje 3 sygnałów:

1.    sygnału z kompleksu receptora

2.    rozpuszczenia interleukiny 2

3.    sygnału kostymulującego

Na pojedynczy antygen w organizmie reaguje kilka, najwyżej kilkanaście komórek (Th). Dopiero po rozpoznaniu antygenu dochodzi do tzw. ekspansji klonalnej tj. podziału limfocytów T. Klony wytwarzają interleukinę 2 , a jednocześnie stają się na nią wrażliwe - jest ona ich czynnikiem wzrostu.

Limfocyt B może wiązać swoim BCR całą bakterię lub jej część. Nie wymaga też, w przeciwieństwie do limf. T prezentowania antygenu. Po wchłonięciu przeciwciała, może się przekształcić w komórkę APC i prezentować antygen komórkom Th.

Wiązania kostymulujące między Limf. B i Th:

CD80----------CD28

CD40-.........CD40L

Limfocyty T wytwarzają interleukinę 4 i 5, które są czynnikami wzrostu dla aktywowanych limf.B .Interleukina 4 uwrażliwia je na działanie interleukiny 5, która jest właściwym czynnikiem wzrostu. Pod jej wpływem limf B dzielą się i przekształcają w komórki plazmatyczne. Te z kolei są aktywowane przez interleukinę 6 wytwarzaną przez Th. Rodzaj Thl wytwarza interleukinę y, która prowadzi do powstania IgG, Th2 zaś interleukinę 10, pod wpływem której wytwarzane są IgA.

W czasie ekspansji klonalnej powstają komórki pamięci: Tm i Bm (m-memory)

ODPOWIEDŹ KOMÓRKOWA (uczestnicy w niej głównie po<ltvp Thl)

W przypadku niektórych patogenów, mechanizmy odpowiedzi komórkowej są ważniejsze od odpowiedzi humoralnej. Są to min.: