92066

Obserwując ognisko i węzeł niestabilny trajektoria skierowana jest od punktu osobliwego na zewnątrz. Układy te nigdy nie osiągają ponownie stanu równowagi, (trajektoria z upływem czasu oddala się od początku układu).

Punk osobliwy zwany siodłem również wykazuje oznaki niestabilności.

Choć na początku prędkość i przesunięcie wraz z upływem czasu maleją to jednak układ nie osiąga stanu równowagi i po pewnym czasie trajektoria znów oddala się od początku układu.

W odniesieniu do środka sytuacja jest bardziej skomplikowana - układ jest na granicy stabilności - choć trajektoria w dłuższym okresie czasu nie oddala się od środka układu, to jednak również się nie przybliża.

Zarówno prędkość jak i droga na przemian rosną i maleją - trajektoria zatacza elipsę. Tego typu trajektoria może charakteryzować na przykład układy drgające harmonicznie, a co za tym idzie może być to zjawisko pożądane.

Na podstawie wykonanego ćwiczenia można zauważyć, że stabilność układu, a co za tym idzie również jego przydatność można ocenić na podstawie jego portretu fazowego.