Opis tej metody można znaleźć m in. w pracach [3], [4], (6],
Wspomniana metoda graficzna, jak i inne sposoby wyznaczania lokalizacji są szczególnie przydatne podczas projektowania zagospodarowania placu budowy. W wielu jednak przypadkach usytuowanie wytwórni pomocniczych można, z wystarczającą dokładnością, wyznaczyć w inny, nieskomplikowany sposób I tak:
— jeżeli występują dwa punkty o zróżnicowanym zapotrzebowaniu na produkty danej bazy, to należy lokalizować tę bazę w pobliżu punktu, który charakteryzuje się większym zapotrzebowaniem;
— jeżeli występują dwa punkty o jednakowym zapotrzebowaniu na produkty danej bazy. to bazę tę można lokalizować przy jednym z tych dwóch punktów lub w dowolnym miejscu na odcinku łączącym je;
— jeżeli wszystkie punkty są usytuowane wzdłuż określonej trasy transportowej (np. wzdłuż linii prostej), to przy ustalaniu lokalizacji bazy określa się w pierwszej kolejności wielkość równą połowie sumarycznego zapotrzebowania na produkcję tej bazy oraz sumuje się sukcesywnie zapotrzebowanie kolejnych punktów poboru produkcji; bazę produkcyjną należy lokalizować w pobliżu tego punktu pobom, dla którego - jako pierwszego - wspomniana suma jest w przybliżeniu równa połowie łącznego zapotrzebowania na produkcję bazy;
— jeżeli zapotrzebowanie jednego z punktów poboru jest większe od sumarycznego zapotrzebowania wszystkich pozostałych punktów, to bazę produkcyjną należy lokalizować w pobliżu tego punktu.
Wszystkie ustalenia wynikające z zastosowania odpowiednich metod wyznaczania lokalizacji wytwórni pomocniczych mogą wymagać niezbędnych korekt, co zależy od warunków lokalnych, przebiegu tras transportowych itp.