11. hierarchiczność- wyznacza pionową strukturę prawa; odwołanie się do hierarchii obowiązujących aktów prawnych pozwala na ustalenie hierarchii norm prawnych, które są w nich zawarte. Hierarchia norm prawnych jest więć adekwatna do hierarchii aktów prawnych.
Na samym szczycie hierarchii aktów prawnych w Polsce stoi Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997r. Oznacza to, źę wszystkie inne stanowione akty prawne powinny być z nią zgodne. Jednocześnie nie powinny być stanowione akty prawne, które są treściowo niezgodne z Konstytucją. O zgodności ustaw z Konstytucją orzeka w Polsce Trybunał Konstytucyjny.
Moc obowiązywania aktów prawnych należy rozpatrywać w dwóch aspektach:
1. aspekt kompetencyjny - moc obowiązywania aktów prawnych należy rozstrzygać a aspekcie kompetencyjnym, gdy jakiś akt prawny stanowi formalną podstawę obowiązywania innego aktu prawnego. Oznacza to, że jakiś akt prawny zawierający formalne upoważnienie do stanowienia innego aktu prawnego, jest, jako akt upoważniający ten inny akt prawny, aktem wyższego stopnia. Ustanowiny zaś na podstawie takiego upoważnienia akt prawny, będzie aktem niższego stopnia w stosunku do aktu upoważniającego (rclacia hierarchicznej nadrzędności - podrzedności)
2. aspekt derogacyjny - polega na ty, że odnosi się do sytuacji, w której normy prawne o równym miejscu w hierarchii są ze sobą sprzeczne treściowo. Usunięcie takiej sprzeczności może nastąpić w procesie stosowania prawa i wymaga posłużenia się jedną z powszechnie przyjmowanych reguł kolizyjnych. Jednak w procesie stosowania prawa nie może nastąpić uchylenie (derogacja) przepisu prawnego sprzecznego z przepisem prawnym wyższego stopnia. Taką kompetencję w państwie demokratycznym ma jedynie sąd konstytucyjny. W Polsce jest nim Trybunał Konstytucyjny.