95148

O (łac. insritutio - urządzenie czegoś, tradycję, zwyczaj, nawyk)

0 Jest to każda konstrukcja społeczna, zapewniająca powtarzalność zachowań w długim okresie czasu-

0 Są to zespoły trwałych (chociaż dynamicznych), przybierającycli różne formy i

zawierających kolektywnie zaakceptowane wzorce zachowań konstrukcji społecznych, służących zapewnianiu powtarzalności interakcji uczestników stosunków międzynarodowych w określonych im dziedzinach, a przez to przyczyniających się do ich porządkowania i stabilizowania w poliarchicznym środowisku Cechy (ni chyba są braki):

•    Są względnie trwałymi konstrukcjami społecznymi tworzonymi w procesie negocjacji (chociaż zdarza się, że są narzucane).

•    Składają się na nie wzorce zachowań podmiotów w określonych obszarach działalności międzynarodowej. Określają pożądane wzorce zachowań.

•    Mają charakter utylitarny. Służą zaspokajaniu określonych potrzeb.

•    Ograniczają skałę społecznych wyborów (poprzez wzorce zachowań)

O Jedną z prawidłowości rozwoju współczesnych SM. jest ich instytucjonalizacja. Zwiększa się ich liczba i różnorodność, o Rodzaje instytucji międzynarodowych

a.    Organizacje

b.    Prawo międzynarodowe

c.    Reżimy międzynarodowe

d.    Zwyczaj

e.    Praktyki dyplomatyczne

f.    Procesy integracyjne

g.    Struktury sieciowe

Fonny instytucji nie są bez znaczenia, są one też przedmiotem negocjacji, wyboru politycznego. Współpracę można realizować tylko i wyłącznie przez literę prawa. Wybór ma konsekwencje w postaci kosztów w nakładach. Struktury mogą być skuteczne we wpływaniu na zachowania innych, choć są kosztowne(dyłemat kosztów towarzyszy wyborowi formy, dylemat efektywności w procesie przezwyciężania oportunizmu też. Wysokie koszty mogą iść w parze ze skutecznością efektywności. Niższe koszty - niższa efektywność w procesie skuteczności w egzekwowaniu zobowiązań.

Groźba opormnizmu(niewykonywania zobowiązań) spada gdy poziom zoiganizowania instytucji wzrasta, ale wtedy wzrastają też koszty egzekwowania tych zobowiązań.

a) Reżimy międzynarodowe są mało kosztowne, ale mniej skuteczne. Reżimy są jedną z instytucji egzekwowania zachowań międzynarodowych. To element praktyki międzynarodowej(np. reżim o rozbrojeniu konwencjonalnym w europie, reżim o przeciwdziałaniu efektowi cieplarnianemu.)

Nazwa reżim jest myląca. Oznacza on taką konstrukcję społeczną, która państwa i inne podmioty poddaje pewnym rygorom zachowań, czyli pewnym reżimom.

Def. Stevena Krasnera „reżimy między tum to zasady, normy, reguły i procedury decyzyjne wokół których następuje zbieżność oczekiwań podmiotów stosunków międzynarodowych w określonej dziedzinie sm".

Ta def. należy do deskryptywnych(opisowych) def. reżimu. Koncentruje się na wymianie elementów reżimu i do wyjaśnienia tego, co robią państwa w reżimach.

Zasady to ogólne wytyczne postępowania, np. zasada ostrożności ws. klimatu(brak jednoznacznej pewności naukowej codo mechanizmu zmian klimani nie zwalnia z obowiązku podjęcia działań)

Norma to reguła postępowania, określenia nakazów i zakazów określonego postępowania. Zespoły norm są treścią prawa międzynarodowego.