92554

Rys. 1. Wykres E-pH dla Fe

Wygodnym sposobem określania szybkości reakcji elektrochemicznych jest pomiar natężenia prądu tych reakcji. Zgodnie z pierwszym prawem Faraday‘a ubytek masy metalu (ubytek korozyjny) jest proporcjonalny do natężenia prądu reakcji, której ten metal ulega, na przykład reakcji (1) lub (2). Aby wyznaczyć szybkość reakcji korozyjnych metalu w danym roztworze korozyjnym (o określonym pH) mierzona jest zależność natężenia prądu reakcji lub gęstości prądu reakcji (natężenie prądu podzielone przez pole powierzclmi metalu, na którym zachodzi reakcja) od potencjału metalu. Ta zależność, zwana krzywą polaryzacji, jest rejestrowana przy wymuszonej zmianie potencjału metalu (polaryzacji) w roztworze korozyjnym. Krzywa polaryzacji otrzymana przy zwiększaniu potencjału metalu od potencjału korozyjnego (badane są wtedy reakcje anodowe) jest nazywana krzywą polaryzacji anodowej.

CE

Rys. 2. Schemat układu pomiarowego:

CE - przeciweleklroda, RE - elektroda odniesienia. WE - elektroda badana

2