Może być też układ, gdzie jedna ze stron ma pewien rodzaj zasobów (dających siłę przetargową), a druga storna ma inny (politycy mają władzę, przemysłowcy pieniądze).
Nacisk czasu na jedną ze storn - czynnik czasu bywa znaczącym modyfikatorem siły negocjacyjnej stron (nie ma po prostu czasu na stawianie warunków przetargowych). Bywają tacy negocjatorzy, którzy wykorzystują czynnik czasu dla uzyskania przewagi (podstawowy schemat polega na takim przeciąganiu rozmów, aby przekroczyć możliwości czasowe drugiej strony).
Rodzaj zaangażowanych osób (kolejna cecha negocjacji) - mogą to być osoby bezpośrednio zainteresowane lub ich przedstawiciele (wyróżniamy tu delegatów i przedstawicieli - tzw. strony trzecie) -posiadanie takich osób jest bardzo korzystne, bo jestem mniej odpowiedzialny za wynik (bo mam pewne wytyczne), można się zasłaniać brakiem wskazówek w pewnych kwestiach i odwoływać się do porozumienia się ze swoimi mocodawcami, zaangażowanie ekspertów w prowadzenie negocjacji (gwarancja profesjonalności, ale brak wystarczającej troski takich negocjatorów o nasze sprawy).