Administracja w Anglii i w USA na przełomie XVIII i XIX wieku:
Administracja często przyjmowała formy samorządu terytorialnego, co szczególnie objawiało się w Anglii. Cała administracja terytorialna w Anglii oparła się biurokratyzacji, a podstawowymi jednostkami podziału terytorialno -administracyjnego były hrabstwa (istnieją do dzisiaj).
Zarządzali nimi tzw. sędziowie pokoju, po ośmiu w każdym hrabstwie. Oficjalnie mianował ich król, ale ich podległość monarsze była minimalna. Sędziowie pokoju pełnili i pełnią swoje funkcje honorowo i bezpłatnie. Dlatego najczęściej są nimi właściciele ziemscy. Nie byli oni zależni finansowo od administracji centralnej Anglii.
Angielski ustrój administracji teiytorialnej dał początek podobnym rozwiązaniom - najpierw a angielskich koloniach, a później w USA. Centralna administracja w Anglii miała strukturę biurokratyczną, wzorowaną już od XVI wieku na administracji francuskiej. Najważniejszymi funkcjonariuszami byli sekretarze stanu - było ich dwóch. Każdy minister, w tym sekretarz stanu, był tzw. sługą korony. Każdy z nich mógł być ukarany za naruszenie prawa przez Izbę Lordów. Stało się to prototypem pociągania ministrów do odpowiedzialności konstytucyjnej.
W XVIII wieku w Anglii wykształciła się nowa forma odpowiedzialności urzędniczej, tj. odpowiedzialność polityczna zwana też parlamentarną. Polegała ona na tym, że ministrowie ponosili odpowiedzialność nie tylko za swoją działalność, ale także za działalność króla.
W Anglii decyzje króla wymagają kontrasygnaty ministra i odpowiedzialność ponosił minister na zasadzie „król nie może czynić źle”.