97380

Szczególnie trwałe natomiast okazały się wprowadzone za rządów Napoleona instytucje sądowe i administracyjne.

We Francji obowiązuje do dzisiaj powiedzenie „rządy i parlamenty odchodzą, a administracja zostaje; konstytucje ulegają zmianie, a administracja pozostaje”.

Ziemie polskie w dobie porozbiorowej:

Polska pozbawiona była własnej państwowości. Prusy i Austria narzuciły polskim ziemiom swój ustrój administracyjny, najczęściej odsuwając Polaków od urzędów. Np. Austria, która do 1848 roku starała się w ten sposób zgermanizować nabytki terytorialne. Rosja w swoim zaborze zachowała pewne odrębności dawnych obszarów Rzeczypospolitej.

Ważnym wydarzeniem było powstanie Księstwa Warszawskiego, które oznaczało częściowe wskrzeszenie polskiej państwowości. Księstwo było samodzielnym tworem państwowym, ale faktycznie związane było z królestwem Saksonii i podlegało napoleońskiej Francji.

Struktura administracji Księstwa Warszawskiego oparta była na ustroju politycznym, administracyjnym i sądowym, który był całkiem odmienny od wcześniejszych polskich struktur.

Większość Polaków traktowało Księstwo jako początek odbudowy państwa polskiego.

Klęska Napoleona spowodowała, że w 1813 roku Księstwo dostało się pod niewolę rosyjską.

Na kongresie wiedeńskim w latach 1814 - 1815 powołano do życia, na dawnym obszarze Księstwa, dwa organizmy - Królestwo Polskie złączone z cesarstwem rosyjskim i wolne miasto Kraków, często nazywane Rzeczpospolitą Krakowską. Pozostała cześć księstwa przypadała Prusom jako Wielkie Księstwo Poznańskie.