page0239

231

Sejny

rozprzestrzeniało się miasto za las rządowy dzisiejszy, aż podwieś Zegary. Odgraniczenie Sejn dokonane było w r. 1564. Wojna Szwedzka w r. 1655 zniszczyła je zupełnie, tak że ledwie pozostało kilka domów, klasztor w połowie zrujnowany Dominikanów i kościół ś. Jerzego. Przy tej pożodze spaliły się dwa inne kościoły, z których jeden pod wezwaniem S-go Duchastał przy teraźniejszej ulicy Kalwaryjskiej. Po tej wojnie Dominikanie stawszy się panami zgliszcz i szczątków miasta, zebrawszy z zapisów możnych panów litewskich znaczne fundusze, zaczęli wznosić nowe miasto około swego klasztoru. Odtąd ludność wszelkiego wyznania z różnych miejsc ściągali, wyznaczając nowym osadnikom place i udzielając bezpłatnie z swych lasów drzewo do budowl potrzebne. Tym sposobem Sejny w korzystnem dla handlu miejscu położone, jako przy drogach do Pruss, Litwy i Zmujdzi wiodących, prędko zaludniło się i zabudowało. Stanęły na nowo kościoły, ratusz i synagogą żydowska, 1778 r., założono elementarne i wyższe szkoły, które od r. 1768 przez lat 25 z wielkim pożytkiem dla kraju istniały. Po r. 1796 gdy ta część kraju wcielona została do Pruss dobra i miasto odjęte zostały Dominikanom i wcielone do skarbu, lizad Pruski pragnąć wznieść miasto, ustanowił tu juryzdykcją sądow^rą i zamierzył załozyć liceum, czemu przeszkodziła wojna 1808 r., a następnie zaszłe zmiany polityczne w kraju. Za księztwa Warszawskiego Sejny uczynione miastem powiato-wem Powstało tu liceum umieszczone w murach klasztornych: za Królestwa zamieniona była na szkołę wydziałową o 6 klassach, która w r. 1825 zaimemoną była na wojewódzką, ta zaś po roku 1832 na gimnacyum trwające do 1339 r., nim je do im Suwałk wyprowadzono. Poczem była tu szkoła powiatowa, lecz i te po kilku latach swego istnienia przeniesiono do Maryampola. Ze zniesieniem szkół w Sejnach, zaczął sic upadek miasta, do czego przyczyniły sio także niemało pożar w r. 1818 zdarzony i otwarcie drogi bitej poprowadzonej na Suwałki l Kowno, która sprawiła iż opuszczono gościniec z Warszawy do Wilna i Petersburga, tędy dawniej przechodzący, przez co Sejny zostały zupełnie na ustroniu. Jedynemjego odznaczeniem jest kościół podominikauski, po suppressyi tych zakonników 1805 r. parafialny, do którego w^r r. 1823 przeniesioną została z Wigier katedra dyecezyi Augustowskiej. Kościół ten założył w roku 1619, dziedzic tutejszy, Jerzy Grodziński, zbudowawszy zarazem klasztor w kształcie czworoboku, basztami po rogach zakończonego. Powiększyła ten kościoł prawie

0    połow ę w r. 1760 Róża z Platerów Strutyńska, starościna Sejneńska, przy-czem ozdobiła go zewnątrz wspaniałą ścianą naczelną o dwóch wyniosłych

1    bardzo zgrabnych wieżach, a wewnątrz nader pięknej roboty gipsowemu ołtarzami. W rzeczy samej gmach ten należy do najcelniejszych budowli w Królestw ie i w c w łaściwym stylu francuzkim rokoko zwanym, w jakim został zbudowany, pierwsze niezawodnie miejsce przed wszystkiemi innemi trzyma. Front jego zdobią liczne płaskosłupy, zagłębienia i gzymsy, pomiędzy któremi znajdują się herby fundatorów, w bogato przystrojonych tarczach. Wewnątrz modelowe z gipsu ołtarze, których jest 9,' odznaczają się dobrym rysunkiem i dokładną w wykonaniu robotą; obrazy w nich są dość mierne, ale za to dwa inne na ścianach kaplicy N. Sakramentu wiszące, mianowicie ten co wyobraża stawe-nie Chrystusa przed sądem, najpierwsze gal ery e monarchów zdobić by mogły; były one podobno dawniej rodziny Paców własnością Ołtarz w tej kaplicy malowany na ścianie, jest dzjełem dzisiejszych czasów, równie jak umieszczone w nim ciborium, które tu po zaprowadzeniu katedry sprawiono. Figura jednak ukrzyżowanego P. Jezusa z posrebrzanej blachy trybowana, sięga cza-