194
mał emeryturę i opuściwszy służbę rządową, zajmuje się teraz wyłącznie literaturą. W ciągu ostatnich 30 lat Rogalski odznaczył się ogromem prac dotąd dokonanych, tak własnych jako i licznemi tłómaczeniami celniejszych utworów obcych. Oprócz współpracownictwa prawie we wszystkich czasopismach codziennych i tygodniowych w Warszawie wychodzących, był także sam redaktorem pierwszego u nas illustrowanego czasopisma, poci napisem: Magazyn powszechny, od r. 1835—44; Magazynu dla dzieci, w r. 1835; Przeglądu dwóch światów, którego wyszło 2 zeszyty w r. 1849 i 1850, oraz religijnego Nowo-rocznika, pod tytułem: Pamiątka katolicka (1856). Rozpoczął wydawnictwo pierwszej Encyklopedyi powszechnej', drukowanej w Warszawie 1835—39 r., przez braci Glucksbergów, której wyszło tomów 4, pierwsze od A — Ci parę zeszytów głoski P. Jest zaś teraz jednym z redaktorów niniejszej Encyklopedyi od samego początku i najczynniejszym współpracownikiem, mając w nie, dział teologii i słowiańszczyznę. Opracowane, streszczone lub ułożone przez niego dzieła dotąd wydane, są: 1) Dzieje Krzyżaków (Warszawa, 1846). 9) Dzieje Jana HI Sobieskiego (1847). 3) Piotr Wielki i jego wiek (1851). 4) Dzieje Polski Lelewela, powiększone i uzupełnione obszernym Rysem hi— story i literatury polskiej (1853). 5) Dzieje księztw Aaddunajskich (1861,
2 tomy). 6) Dzieje Polski opowiedziane w krótkości (1864).. Celniejsze przekłady jego z francuzkiego lub niemieckiego są następne: 7) Żywoty świętych i męczenników (1836—1837: tomów 4). 8) Historyja Napoleona, przez Emila Marco de Saint-Hilaire (1844). 9) Historyja zgromadzeń prawodawczych, Thiersa (1845—47, tomów 4). 10) Obraz historyi powszechnej,
przekład z Rottecka (1844, tomów 2; wydanie drugie, 1860). 11) Pamiętniki lekarza, Dumasa (1848 — 1850, tomów 16). 12) Pamiętniki Szatobrianda
(1849, tomów 9). 13) Historyja powszechna, Cezara Cantu (1850—1858,
tomów 9). 14) Zasady i całość, wiary katolickiej, Gaume, 1857, tomów 8).
15) Rzym podziemny czt/li historyja katakumb, tegoż (1854). 16) Wykład wiary katolickiej albo teologija dogmatycz. i morał., Guillois (1857—58: t. 4). 17) Katecheta na kazalnicy, tegoż (1859, tomów 3). 18) Zasady wairy
katolickiej czijli katechizm historyczny, Schmidta (1861, tomów 3). 19) Teologija pasterska, Sajlera (1862, tomów 2). 20) Glos Kościoła tryjumfują-
cego, czyli modlitwy świętych (1860). 21) Żywot, Pana naszego Jezusa
Chrystusa (1863). 22) Historyja powszechna, Duruy (1864, tomów 3).
Historyja Słowian.
' F. M. 8.
23) Jezus Chrystus jest Rogiem (Warszawa, 1865). Obecnie drukuje nakładem M. Glucksberga Hish ' " ‘ ‘ Jdej i nakładem S. Orgelbranda
Rogationum dies. Trzy dni poprzedzające Wniebowstąpienie Pańskie, zwane są po łacinie dies rogationum, po francuzku: rogations, z powodu modłów, rogationes, które odbywają się w czasie trzydniowej processyi. W Polsce dni te zowią się Krzyżowemi, dła tego, że processyja po wsiach i małych miasteczkach, do krzyżów zwykła się odbywać. Processyje i litanije w te dni, nietyłko wskrzesił arcybiskup wienneński ś. Mamert, jak mniemają dość powszechnie, ale świadectwa najdokładniejsze przekonywają, że jest prawdziwym ich założycielem. W mieście Vienne, w Delfinacie, podczas procesyi w dni rogationum, noszono żerdzie i piki, u wierzchu których były przywiązane wę*e i wilki, na pamiątkę okropnej plagi, od której to miasto zostało oswobodzone. Ob. Krzyżowe dni. L. R.
Rogatka, zapora ruchoma u bram wjazdowych lub na mostach, z belki podłużnej okrągłej lub obrobionej do ostrego kantu. Przy wjeżdzie do miast stoją wszędzie rogatki i na granicznych komorach, gdzie przyjeżdżający lub wyjeż-