page0220

ROZDZIAŁ W.

Przypowieści i anegdoty staropolskie.

U jednego pana w Krakowie trafiła się przy stole rozmow^ra, jakich ludz na ś wiecie najwięcej? Powiada jeden że krawców, drugi szewców, inny rolników; a tak się zgodzić niemogli. Stańczyk, sławny trefriś króla Zygmunta, przysłuchując się temu rzekł: „Wszyscyście panowie niezgadli bo ani krawców, ani szewców, ani rolników, ale lekarzów najwięcej na świeci e; a jeśli nie-wierzycie, oto w tóm tu mieście pokażę wam ich więcój kilku tysięcy, a trzy dr i temu niewyjdzie.” Na tc słowa założy się jeden Pan ze Stańczykiem o sto złotych. Jakoż Stańczyk zaraz sobie podwiązał gębę j chodził to do tego to do owego. Pytają go, coby mu było? Powiada że mu gęba spuchła, dla bólu ciężkiego zębów. Każdy litując się nad nim wskok podawał lekarstwo na zęby jakie wiedział; a Stańczyk to sobie w rejestr wpisywał.