97393

biologiczną (seks) a płcią kulturową (gender). Płeć biologiczna odnosi się do anatomicznych cech organów płciowych człowieka. Płeć kulturowa (społeczna) to zespół atrybutów, postaw, ról i zachowań przypisany mężczyźnie lub kobiecie przez szeroko rozumianą kulturę. Według de Bouvoir istotą kulturowej konstrukcji płci jest silna polaryzacja cech. Każda z płci jest konstruowana jako przeciwieństwo drugiej (jako Inny). Mężczyzna jest silny, racjonalny, gniewny, szorstki, natomiast kobieta słaba, uczuciowa, histeryczna, delikatna. Kobieta jest zawsze pasywna a mężczyzna aktywny, kobieta kieruje się sercem, mężczyzna rozumem, każda normalna kobieta chce mieć męża i dziecko, każdy normalny mężczyzna musi się wyszaleć, naturalnym powołaniem mężczyzny jest sprawowanie władzy i walka, naturalnym powołaniem kobiet jest macierzyństwo i troska. Tradycyjnie przyjmuje się, że wszystkie tzw. kobiece i męskie cechy, oraz zbudowane na naturalnym powołaniu role społeczne są pochodną różnic biologicznych. Współczesne feministki starają się pokazać, że wiele z tak rozumianych oczywistości biologicznych jest fałszywych. Bardzo często atrybuty uznane za przyrodzone są wytworem nacisku społecznego lub wynikiem kulturowego warunkowania (np. kobiety od dzieciństwa mają tak modulowany głos, że są niezdolne do publicznych wystąpień, co często eliminuje je z życia politycznego). Feministki posługują się odróżnieniem płci biologicznej i kulturowej, aby zaatakować pogląd głoszący, że biologia kobiet jest ich przeznaczeniem, wykorzystywany jako przesłanka myślenia zgodnie z którym, kobiety muszą odgrywać pewne role (macierzyństwo, troskliwość, poświęcenie), gdyż urodziły się ze szczególnym typem budowy ciała. Przedmiotem rozważań feministek jest pytanie do jakiego stopnia sama anatomia jest wytworem społecznym.