projektów ustaw w odpowiedniej procedurze (postępowanie legislacyjne zawsze musi rozpoczynać się w Sejmie). Wyróżniamy następujące podmioty, które posiadają prawo inicjatywy ustawodawczej:
- posłowie (chodzi tu o komisje sejmowe bądź grupy co najmniej piętnastu posłów),
- Senat (konieczna jest uchwała całej izby, zaś grupy senatorów nie mają prawa inicjatywy ustawodawczej),
- Prezydent,
- Rada Ministrów (najczęściej korzysta z inicjatywy ustawodawczej)
Wg nowej Konstytucji istnieje również procedura tzw. inicjatywy ludowej, czyli projekt ustawy może zostać wniesiony przez grupę co najmniej 100 000 obywateli mających prawo wyborcze do Sejmu Istnieją jednak pewne ograniczenia inicjatywy ustawodawczej. Pierwsze ograniczenie dotyczy projektu ustawy budżetowej oraz projektów ustaw bezpośrednio wyznaczającą sytuację finansową państwa - inicjatywę tu ma tylko Rada Ministrów. Drugie ograniczenie dotyczy projektu zmiany Konstytucji - inicjatywa przysługuje ustawowej liczbie posłów, Senatowi i Prezydentowi, nie ma jej więc Rada Ministrów i obywatele.
(2) rozpatrzenie projektu ustawy przez Sejm i ewentualnie -uchwalenie ustawy.
Rozpatrzenie projektu ustawy odbywa się w trzech czytaniach. Pierwsze czytanie może odbywać się na posiedzeniu plenarnym Sejmu, bądź od razu na posiedzeniu komisji sejmowej. Pierwsze czytanie obejmuje:
- uzasadnienie projektu przez wnioskodawcę,
- pytania posłów i odpowiedzi wnioskodawcy,
- debatę nad ogólnymi zasadami projektu.
Projekt uchwały z Sejmu jest skierowany do komisji lub odrzucony w całości. Komisja może przyjąć projekt bez poprawek, z poprawkami lub