doświadczalnie. Czasem chlorowanie wolnym chlorem prowadzi się z udziałem np. KMn04, związków srebra lub miedzi. Poza chlorem wolnym używa się podchlorynów: sodu (NaOCI), wapnia,wapno chlorowane (CaCIOCI), dwutlenek chloru CI02 oraz chloraminy (C6HbSO?NCINa). Nadmiar chloru w wodzie powyżej 0,7 mg/l nadaje jej przykry smak. Do usuwania nadmiaru stosuje się środki fizyczne i chemiczne: napowietrzanie, węgiel aktywny i inne środki chemicznetakie jak: tiosiarczan sodowy, siarczyn sodowy lub dwutlenek siarki.
2 Na2S203 + Cl2 => Na7S4O0 + 2 NaCI
Na2SOa + Cl2 + H20 => NaHSO„ + NaCI + HCI
S02 + Cl2 + 2 H20 => H2S04 + 2 HCI
Dechlorację można też zapewnić przepuszczając chlorową wodę przez warstwę granulowanego CaS03 węgla aktywnego jednocześnie usuwa się substancje barwne, smakowe i zapachowe).
Cl2 + H20 => 2 HCI + 0,5 02 (HCI rozkłada węglany),
Filtr z węglem aktywnym ustawia się za filtrami pośpiesznymi, zużyty filtr węglowy regeneruje się okresowo przy pomocy pary wodnej w temp. 600°C lub przepuszczając 1% Na2C03 albo 5% NaOH. Ozonowanie wody jest nowoczesną metodą. Ozon otrzymuje się metodą fotochemiczną, na drodze elekrolitycznej, na drodze syntezy chemiczno-nukleamej, metodą “cichych “ wyładowań elektrycznych. Chemizm ozonowania nie jest jeszcze poznany. Ogólnie przyjmuje się, że działa silnie tlen atomowy
03 => 02 + O
03 + H20 => 02 +2 (OH)
03 + (0H) => 02+ (02H)
itd.
Ozonowanie skutecznie usuwa wiele typowych zanieczyszczeń zarówno nieorganicznych jak organicznych związków na drodze utleniania oraz