Na drodze badań porównawczych pojawiły się XIX w. Trudności nie do pokonania. Pojedynczy badacze nie mieli możliwości zebrania danych o funkcjonowaniu systemów oświaty i wychowania, zdarzało się, że nie zawsze odpowiednie dane były gromadzone.
1925 - Międzynarodowe Biuro Wychowania (BIE) (BIE Bureau International d'education), pierwszym dyrektorem był Jean Piaget.
BIE - stanowił/stanowi ośrodek informacji o szkole oraz platformę wymiany doświadczeń pedagogicznych w skali światowej: można było uzyskać dane z różnych krajów i tworzyć dokumentację pedagogiczną.
• W 1932 ukazało się dzieło „Organizacje wychowania publicznego w 53 krajach”,
• Zaczęło się też ukazywać czasopismo „Americane International de 1'Education”,
• Po II wojnie światowej przy ONZ powstała w 1946 ogranizacja UNESCO, która
również gromadziła dane
0 systemie oświaty na świecie,
• W 1955 instytucja wydała dzieło „Wychowanie na świecie”, w którym przedstawiona
dane o oświacie
1 szkolnictwie w 200 krajach,
• W następnych latach ukazały się dalsze tomy poświęcone szkolnictwu podstawowemu, szkolnictwu średniemu, wyższemu oraz polityce oświatowej, ustawodawstwu szkolnemu i administracji.
PEDRO ROSSELLO (1897 - 1970)
Wicedyrektor BIE, przypomniał koncepcję Julliena de Paris po I wojnie światowej.
Pedagogika porównawcza ma stanowić instrument porozumienia międzynarodowego, badania miały objąć cały świat, a ich rezultatem maiło być wykrycie „prądów oświatowych”-prawidłowości odnoszących się do szkolnictwa i oświaty.
Utwprzył dwie zajady, które miały wpływ na powstawanie „prądów oświatowych”:
1. Życie społeczne i szkoła wzajemnie na siebie oddziałują
2. Fakty oświatowe pozostają wobec siebie w stosunku wzajemnej zależności
Na tej podstawie Rossello wyciągnął wniosek, że szkoła (wychowanie) jest systemem naczyń połączonych i zmiany
w niej wzajemnie się warunkują w wyniku zaistnienia określonych przyczyn.
Rossello - drogą indukcji - ustalił następujące prawidłowości (ogólne przyczyny wpływające na owe prądy w wychowaniu):
• Po wojnie, rewolucjach i innych wielkich przemianach społecznych następuje okres wielkich reform wychowania;
• Wzrasta wpływ państwa na wychowanie;
• Szkoła z instytucji „dla uprzywilejowanych” staje się instytucją dla wszystkich;
• Wydatki na szkolnictwo publiczne szybko rosną;
• Szkoła średnia się upowszechnia;
• Szkoła pamięci przekształciła się w szkołę intelektu, a szkoła intelektu przekształca się w szkołę praktycznego działania;
• Nadszedł okres szybkiego rozwoju szkolnictwa zawodowego i technicznego