specjalności, dziś: spadek czytelnictwa, rosnąca rola telewizji)
WEWNĄTRZJĘZYKOWE (likwidacja przerostów formalnych nie mających uzasadnienia funkcjonalnego lub stanowiących zagrożenie dla sprawności I precyzji komunikacji językowej, zmiana pożyczek na swojskie odpowiedniki, uprzywilejowanie struktur opartych na modelu bardziej typowym).
Czynniki sprawcze rozwoju słownictwa:
WEWNĄTRZJĘZYKOWE ( nominacja językowa, chęć wyrażenia stosunku emocjonalnego, dążenie do skrótu, snobizm językowy, wpływy języków obcych, np. języka angielskiego, zbieg różnych czynników)
ZEWNĄTRZJĘZYKOWE (zmiana sytuacja politycznej po 1989 r., wpływ kultury masowej Zachodu, poprzez kino, telewizje, muzykę - moda na styl życia swobodny i na młodość)
Ważne cezury dla zmian Ilościowych w słownictwie XX i XXI w.
II wojna światowa I czas bezpośrednio po niej ( urbanizacja i migracja mieszkańców wsi do miast, duże migracje wewnętrzne ludzkości, zanik starej warstwy Inteligenckiej, powstawanie nowych elit społecznych wskutek ułatwionego awansu społecznego, za którym nie podąża awans kulturowy I językowy -> deelltaryzacja polszczyzny, wzmożone oddziaływanie różnych odmian języka)
Rok 1989 (ukształtowania się demokratycznego systemu politycznego Polski -wzmożone oddziaływanie potocznej odmiany polszczyzny, wejście w krąg oddziaływania kultury Zachodu z takimi jej cechami jak kultura masowa oraz technlcyzacja)
Sposoby uzupełniania leksyki o nowe wyrazy: derywaty - neologizmy słowotwórcze i zapożyczenia.
Tendencje rozwojowe w słowotwórstwie polszczyzny przełomu wieków XX/XXI:
* Intensyfikacja procesu internacjonalizacji słownictwa: szybka adaptacja słowotwórcza, rywalizacja formantów polskich z obcymi, złożenia hybrydalne
* Obecność polskich procedur słowotwórczych - osłabiona - najintensywniejszy rozrost rzeczowników - potrzeb nominacyjne
* Ekonomizacja konstrukcji słowotwórczych: eliminacja struktur
homonimicznych, unlwerbizmy